Na het verwijderen van de overgebleven hechtingen heeft het nog een paar dagen geduurd voordat de zichtbare tekenen zo goed als opgeruimd zijn.
Morgen gaan we naar de opticien om een nieuwe bril te passen, te kiezen en aangemeten te krijgen. Ik zal blij zijn als dan het gewone leven zijn gang gaat.
En al die weken ligt de weverij helemaal stil. De rust is een weldaad voor mijn artrose-geplaagde handen. Echt erg vind ik het niet, er is voldoende alternatief werk.
Voor de komende wandelvakantie moet ik nog een nieuwe broek passen, we hebben al een fietsbroek vervangen, een paar te nauw geworden T-shirts zijn eveneens verhuisd naar de bestzak.
En zo slepen de dagen zich voort.
Reactie toevoegen