Tja, dan word je op een morgen wakker en je realiseert je dat je jarig bent. Je hoeft er niets voor te doen, je krijgt het cadeau. Met alle leuke en vervelende en overbodige en noodzakelijke en lekkere attenties.
Ja, ik ben nu al drie dagen 82! Toen ik 80 werd vond ik wel dat ik vanaf toen OUD was. Gelukkig viel dat best wel mee, na een halve dag wist ik niet beter dan dat ik nu dus 80 was.
En vanaf toen verliepen de dagen in gezapige regelmaat, in een aangepast tempo, met de dagelijkse besognes die bij een pensionada-leven horen.
Zelf vind ik dat ik nog best vooruit kom en kan. Natuurlijk lever je stilaan wat plusjes in, krijgt er minnetjes voor terug, maar als je je daar mee tevreden kunt stellen, dan valt het nog mee.
Verzet tegen de stille teloorgang levert maar stress op waar jezelf het meest mee te doen hebt en die jezelf en je leven versombert.
Niet doen dus!
Gewoon verder gaan.
Reactie toevoegen