22 oktober 2023 "appelmoos"

 Het heeft wel even geduurd, maar nu heb ik de tijd om bij het plaatje een praatje te maken. Appelmoos, van de appels uit eigen wei. Zorgvuldig geplukt, en voorzichtig in een open doos in de garage opgeslagen in afwachting van wat er van gemaakt zal worden. Een paar zullen geschild worden, in plakjes gesneden en in een deeg van beschuit en eieren, met bloem en melk in een koekenpan gerangschikt worden. Het beslag, beter dan deeg, bakken tot de bodem stevig is. Wat schuiven met de pan, zodat het baksel niet vast bakt op de bodem. Voorzichtig omkeren, en de bovenkant mooi bruin gaar bakken. Uit de pan op een bord schuiven en zo warm mogelijk opeten. Maar koud waren ze net zo lekker, wel wat vaster van structuur, maar allà, een kniesoor die daar op let.
De foto vertelt een ander verhaal. De appels die, als ze wat langer liggen, enigszins melig worden. Ze zijn heel geschikt om geschild en van het klokhuis verwijderd in een ruime pan met een bodempje water aan de kook gebracht te worden. Het spettert en blubbert, maar met een vork in de sttukken prikken geeft aan of ze wel of niet zacht genoeg zijn om door een passe-vite gedraaid te worden. Een mondvol voor een keukenapparaat dat vroeger niet in elk huishouden voorradig was. Kleuter die ik was, moest dat geval gaan vragen, twee huizen verder. Vaak was ik de naam dan al kwijt. En de vrouw des huizes begon meteen, als ik binnen kwam, te zingen:

"Hänschen klein, ging allein in die weite Welt hinein.
Stock und Hut, stehen ihm gut, er ist wohlgemut.
Aber Mamma weint so sehr, hat jetzt gar kein Hänschen mehr!
Still, mamma, ich bin da, ruft der Strolch, Hurraaaa!"

En dan kreeg ik de passe-vite overhandigd. De massa appels gingen in de draaimolen, door te draaien aan het mechaniek liep het gemalen vruchtvlees door een soort zeef in een pan of schaal. Na afkoeling werden dan weckglazen gevuld met het moes en ingemaakt. Zo werd de wintervoorraad aangevuld. De rekken in de kelder bogen bijna door onder het gewicht van de glazen inmaak. Het resultaat van de schilsessie op de foto gaat in dozen in de diepvries. We hebben geen kelder!