12 maart 2023 Mestreech revisited

Toen we de auto geparkeerd hadden, even buiten het centrum, was mijn eerste gewaarwording: wat ben ik hier al lang niet meer geweest! Ik zal niet zeggen, Jáááren!, maar het scheelt niet veel. Natuurlijk de beperkingen van corona, maar ook grieperigheden, het gedoe met mijn linkeroog, beperkingen vanwege rug en heup, gelukkig ook vakantie in Kleinwalsertal, en de ouderdomskwaaltjes die hardnekkig bij ons beiden de kop opsteken. Maar nu waren er diverse redenen om weer eens naar Maastricht te gaan. 
Boekenweek. Dat moet je beleven in de boekhandel Dominicaan, voor velen de mooiste boekhandel wereldwijd, gevestigd in een oude kerk.
Dan was er in Bonnefantenmuseum De Vaandeldrager op tournee, een werk van Rembrandt, aangekocht en nu door het land op reis om zoveel mogelijk mensen de kans te geven het werk te zien en te bewonderen.
Dat alleen was al de moeite waard.
  bewondering op eerbiedige afstand

Zondag, een lunch in waarschijnlijk het meest rumoerige café met die naam, van de stad, in Wijck, de hippe stationswijk van Maastricht. Vooral met hoorapparaten bijna niet te volharden. Gelukkig was de Spaanse tortilla heel smakelijk.
Onderweg naar de parkeerplaats kochten we twee gebakjes bij A piece of cake om thuis te nuttigen bij een eigen tas koffie. Heel lekker, maar niet voor elke dag.
Al met al was het een geslaagde dag bij goed weer, gezellige drukte en allerlei variatie in wat er te doen was.
Natuurlijk sloegen we de Onze Lieve Vrouwekapel niet over.
Zonder bezoek daar zijn we niet in Maastricht geweest.