Het bezoek aan domus aurea was één van de bezoeken die ik niet had willen missen. Afgezien van het miserabele Engels dat helemaal verbasterd werd door haar uistspraak, de gids deed echt haar best, was dit wel een indrukwekkende ervaring. De uitgestrektheid van het geheel, de strikte tijden, die gehanteerd werden, het afwisselend geboden vrijgelegde deel van het bouwwerk, alles was niet-Italiaans goed geregeld. De tijden klopten, de deelnemers waren op tijd, maar, veel belangrijker, was de kwaliteit van de uitgraving.
Een paar indrukken van de wandeling door een klein gedeelte van wat uitgegraven is. Hoeveel nog zal volgen kost jaren van intens onderzoek en nauwkeurig afgraven. Maar het was nu al de moeite waard. Heel boeiend was de virtuele realiteit-wandeling door de tuin die bij het huis hoort. Alsof je er werkelijk bent! Zouden we ooit nog een vakantie in Rome kunnen doorbrengen, dan zal ik zeker willen zien hoe ver men gevorderd is.
Na de bezichtiging liepen we via een andere weg naar buiten om terug het centrum op te zoeken. Op een of andere wijze kwamen we in een beetje aftands park terecht.
Opvallend de vele in plastic zakken ingepakte hele hebben-en-houdens van zwervers. De paar banken werden bezet door enkele straatbewoners! Ze hadden nauwelijks aandacht voor ons, we voelden ons niet echt gemakkelijk. Je wil toch geen gluurder zijn. Met wat omwegen kwamen we toch weer op het juiste pad om naar Campo di fiore te geraken.
Al met al een heel boeiende excursie.
Reactie toevoegen