Weven

Ook nog gedaan:
de shawls zijn vandaag in de wasmachine geweest.
Op een fijnweefselprogramma met dertig graden heb ik ze laten draaien.
De eerste resultaten zijn veelbelovend, de kleuren zijn mooi gebleven, wel wat krimp.
Na dit bad zijn ze twintig minuten in de droger geweest.
En nu hangen ze te drogen . 

Sta je argeloos wat boontjes te doppen, mijn eigen!, telefoon.
Of ik misschien een badkamermat zou kunnen weven. Dat wil wel lukken.
Maar het moet wel een speciale kleur worden.

Ah.
Een kwartiertje later heb ik een aspirant-klant bij het getouw staan.
Ja, dat is de kleur die ik hebben wil.
Nou, dat schiet lekker op.
En nu op jacht naar die kleur in dat materiaal. Dat valt nog niet echt mee.
De gedroomde badkamermat in donkerfuchsia komt een beetje dichterbij.

En dat is de reden waarom ik op een warme maandagmorgen op zolder achter het grote getouw ga zitten
om de aanwezige lap op de goede lengte te krijgen.
Dan kan ik een proeflap weven, met lussen, in de  gewenste kleur en kwaliteit. 

Terwijl buiten de zon volop schijnt, terwijl in Brussel Filip koning wordt, terwijl ik in de tuin snoei,
zit mijn betere helft achter de naaimachine.
Zij is voor het afwerken. Alle shawls moeten met een zigzagje vastgezet worden, voordat ze in de was kunnen.
Dat werk laat ik graag aan haar over.
Daarna is een verloren draadje ingestopt, morgen kan de hele zaak in de wasmachine.

Een geconcentreerde blik....
	Het is een keuze uit elf geweven shawls. Alle elf met evenveel zorg afgewerkt.

Vanmorgen heb ik de schaar in de serie gezet!
Alle shawls los van elkaar geknipt en in  de  werkvolgorde gevouwen en gelegd.

Dit moet dan maar de etalage zijn, een andere is er voorlopig nog niet!

Van het verdere afwerken van deze productie hou ik U zeker op de hoogte.

Wat de afgelopen dagen niet lukte is vandaag wél gelukt.
De laatste shawl is met veel pijn en moeite, vanwege weigerende draden en zo, op 123 cm gekomen.
Toen ben ik gestopt met weven. 
Mijn nieuwsgierigheid liet me geen rust. Ik heb de hele rol van het getouw gehaald,
naar beneden en ze in de schoot van mijn betere helft gelegd!

Zo maar een greep uit een aantal foto,s die we maakten. 
Nu komt de volgende stap: losknippen, het begin en einde vastzetten, wassen, alle draadjes bijknippen, strijken en in de etalage mooi draperen.
Er is helemaal geen etalage, bedenk ik nu.
Toch maar eens op zoek.

Het is er niet van gekomen.
De bedoeling was om de laatste shawl voor het weekend klaar te weven.
Maar met een schilder om je heen, met mooi zomerweer, met allerlei klusjes,
schiet het weven er bij in.
Nog ongeveer 50 cm te gaan.

De rest-shawl is alweer een stuk gevorderd. Een goede manier om kleine voorraden garen te verweven.
Om de "rest" te benadrukken rijg ik de overgebleven stukken bundels door de lange vlotters.
Het geeft een heel ander ander beeld.

Waar ik gisteren niet meer aan toe gekomen ben, is vandaag wel gelukt.
De "groene" is af.
De laatste weefklaar gemaakt, het weefprogramma moet nog ingetoetst worden,
dan kunnen de laatste stukken geweven worden.
De "aangespelde" bundels, nu op maximale dikte, zitten vast op de vorige shawl.

Ik verwacht niet dat er een hele shawl uit zal rollen. Het wordt in ieder geval een "rest"shawl.
Tegen een "restprijsje". 

Dat gebeurt nou toch altijd weer!
Ben je lekker bezig aan de laatste meter van de op een na laatste shawl, je wilt de ketting doordraaien,
voel je extra spanning. 
Alles controleren, nergens een bevestiging of een blokkade die er niet moet zijn.
Maar dan vind je de boosdoener. Bij het opbomen heb je één keer te weinig gedraaid.
En dat liefst twee keer kort achter elkaar. Dat betekent dat op die plaatsen de ketting bijgeknoopt moet worden.
Dan zie ik dat er weer wat verder een keer te veel gedraaid is. Maar dat komt later aan de orde.
Hoe het komt dat je niet konsekwent telt?
Telefoon, deurbel, een vogel tegen het raam, een vraag of ik koffie wil, de overweg dicht, het licht op rood, 
de brug open, een lekke band, mijn moeder die me had verslapen, de auto startte niet, de bakker was nog niet open,
kortom niet bij de les gebleven en dat is niemands schuld dan de mijne.

Het is zomer!
Bijzonder genoeg om te vermelden.
Desondanks weef ik dapper verder aan de groene shawl.
Die is gevorderd tot op 106 cm, nog evenveel, dan is de laatste aan de beurt.
Voor die shawl heb ik vanmiddag de bundel extra draden aangeknoopt aan de vorige.
De binding voor die laatste is al ontworpen.

Tja, en dan...
komt het laatste kleedje, dat zonder zakken, aan de beurt. 
Dat wordt niet zo maar een lapje. De reacties op mijn plan zijn heel verschillend.

Ik heb daar al over bericht.