Weven

De rest-shawl is alweer een stuk gevorderd. Een goede manier om kleine voorraden garen te verweven.
Om de "rest" te benadrukken rijg ik de overgebleven stukken bundels door de lange vlotters.
Het geeft een heel ander ander beeld.

Waar ik gisteren niet meer aan toe gekomen ben, is vandaag wel gelukt.
De "groene" is af.
De laatste weefklaar gemaakt, het weefprogramma moet nog ingetoetst worden,
dan kunnen de laatste stukken geweven worden.
De "aangespelde" bundels, nu op maximale dikte, zitten vast op de vorige shawl.

Ik verwacht niet dat er een hele shawl uit zal rollen. Het wordt in ieder geval een "rest"shawl.
Tegen een "restprijsje". 

Dat gebeurt nou toch altijd weer!
Ben je lekker bezig aan de laatste meter van de op een na laatste shawl, je wilt de ketting doordraaien,
voel je extra spanning. 
Alles controleren, nergens een bevestiging of een blokkade die er niet moet zijn.
Maar dan vind je de boosdoener. Bij het opbomen heb je één keer te weinig gedraaid.
En dat liefst twee keer kort achter elkaar. Dat betekent dat op die plaatsen de ketting bijgeknoopt moet worden.
Dan zie ik dat er weer wat verder een keer te veel gedraaid is. Maar dat komt later aan de orde.
Hoe het komt dat je niet konsekwent telt?
Telefoon, deurbel, een vogel tegen het raam, een vraag of ik koffie wil, de overweg dicht, het licht op rood, 
de brug open, een lekke band, mijn moeder die me had verslapen, de auto startte niet, de bakker was nog niet open,
kortom niet bij de les gebleven en dat is niemands schuld dan de mijne.

Het is zomer!
Bijzonder genoeg om te vermelden.
Desondanks weef ik dapper verder aan de groene shawl.
Die is gevorderd tot op 106 cm, nog evenveel, dan is de laatste aan de beurt.
Voor die shawl heb ik vanmiddag de bundel extra draden aangeknoopt aan de vorige.
De binding voor die laatste is al ontworpen.

Tja, en dan...
komt het laatste kleedje, dat zonder zakken, aan de beurt. 
Dat wordt niet zo maar een lapje. De reacties op mijn plan zijn heel verschillend.

Ik heb daar al over bericht. 

Gisteren heb ik de "blauwe" shawl afgeweven. En omdat ik de volgende bundels al had aangeknoopt,
kon ik meteen verder met de "groene" .

De overgang van de ene naar de andere shawl ziet er zó uit:

De losse bundels zijn met spelden op de vorige shawl vastgezet.	Hier zijn de gele speldenkoppen goed te zien.	Dit wordt de volgende, de groene, shawl. Als ik dit stukje geweven heb, haal ik de spelden weg. De losse bundels worden vastgehouden door het weefsel.

Wanneer je een paar weken heel rustig moet doen, omdat er anders een verschuiving van het ingebrachte matje
kan plaats vinden, dan moet je je vertier vooral binnenshuis zoeken.
Dat kost niet zo heel veel moeite, er is altijd wel wat te doen.
En als we helemaal niets meer weten, ruimen we een zolder op.
Dat helpt niet echt, maar het geeft wel een voldaan gevoel.
Gelukkig kan ik weer weven.
En zodoende is nu de volgende shawl al een eind gevorderd.
Een blauwe inslag. 

Vandaag hebben we een flinke sprong voorwaarts gemaakt.
Om tien uur waren we bij de coupeuse, modevakschool, bij Elly, om daar verder te werken aan het meest spannende deel van de wade.
Het uitknippen en schikken van de gingkobladeren op de blauwe achtergrond.
Dankzij haar kennis en praktijkervaring ging dat heel "gemakkelijk". Zelf heb ik niet zo veel gedaan, alleen overlegd en gepland.
 

Op de foto's zie je maar een deel van het werk. Hoe de gingkobladeren uiteindelijk compleet op het blauw lagen....
even geduld!
De foto's heb ik gemaakt met de telefoon, daarom is de kwaliteit niet geweldig. Helaas.

Omdat we moesten afspreken bij de coupeuse om een mooie afwerking van de wade te bespreken,
kon ik voorlopig nog niet aan mijn lap beginnen.
Daarom ben ik begonnen aan een tiental shawls in het nieuwe katoen van Venne.
Daarover berichtte ik al eerder.
Ondertussen ben ik bezig met nummer zeven.

Bij dit exemplaar gevbruik ik een oranje inslag.
De verdikkingen zijn alle kleuren die tot nu toe gebruikt zijn. Per shawl worden die één draad dikker.

Na een uitvoerige uitleg en met voorbeelden ondersteunde demonstratie kan ik weer afbeeldingen en foto's toevoegen aan de berichten.

Het werk aan de wade heeft lang stil gelegen. Vakantie, andere werkzaamheden, vooral ook plannen, er was veel tijd nodig
voor ik een ontwerp op klein formaat kon maken. 
Een afdruk van het gingkoblad op A4 formaat  heb ik in zes delen geknipt. Daarbij de lijnen van de narven zoveel mogelijk 
volgend. Een stuk van de geweven lap heeft Tiny op plajvlieseline gestreken. Dat geeft stevigheid aan het weefsel en het voorkomt
rafelen.
De uitgeknipte papieren delen heb ik in de richting van de inslag op het stof gelegd en uitgeknipt.
Na het samenvoegen ziet het resultaat er als getoond uit.
 

Een heel spannend nieuw contact kreeg ik via de website en het contactformulier.
Iemand is bezig met het restaureren van een Tatra, een oldtimer uit voormalig Tjechoslowakije.
Voor die opknapbeurt  wil hij de bekleding opnieuw geweven hebben.
Met een klein stuk van het origineel ben ik nu op zoek naar een mooi alternatief.
In plaats van kunstvezel  denk ik aan een wollen lap, die eventueel licht gevilt wordt.