Weven

Ten slotte:

Zit je een beetje de dag weg te suffen, na een gezellige avond met vriendinnen, sluipt je betere helft 
naar boven en blijft een hele tijd weg.
Om na een poos terug te komen en je een armvol geëtiketteerde shawls in de schoot te leggen!

"Alsjeblief!"

En dit zijn ze dan.
De veel aangehaalde shawls voor koele zomeravonden, gepresenteerd op  de warmste dag van deze zomer.
We zitten in een hittegolf.

En het indienen en op maat maken van deze serie levert een interne hittegolf op!

En vandaag heeft Tiny het op een na laatste werk verricht aan de veelgenoemde shawls.
Het strijkwerk!
Dat verliep zonder problemen, het is geweldig materiaal, ook om te verwerken.
 

Na dit werk heb ik twee shawls uitgekozen en ben daarmee naar de garenleverancier gegaan.
Ze waren wel onder de indruk van het resultaat. 
René wil graag wat foto's hebben om die ook op facebook te zetten.
Van mij mag hij, het is zijn zaak, alle reclame is welkom.

Ik had het over het op een na laatste werk.
Het laatste?
Etiketjes innaaien, een precies werkje, ook alweer op de schouders van mijn betere helft.

Nadat ze droog waren, op het rek in de garage, ben ik een tijd bezig geweest met fatsoeneren.

Alle uitstekende bundels worden op maat geknipt. Een enkele moet opnieuw doorgehaald worden.	Het gaat hier om de laatste lap, de "rest" shawl, die helaas niet lang genoeg is om te dragen.	Dit zijn de afgeknipte eindjes, verzameld om verwerkt te worden in mijn wade. 60 gram afval!

Ook nog gedaan:
de shawls zijn vandaag in de wasmachine geweest.
Op een fijnweefselprogramma met dertig graden heb ik ze laten draaien.
De eerste resultaten zijn veelbelovend, de kleuren zijn mooi gebleven, wel wat krimp.
Na dit bad zijn ze twintig minuten in de droger geweest.
En nu hangen ze te drogen . 

Sta je argeloos wat boontjes te doppen, mijn eigen!, telefoon.
Of ik misschien een badkamermat zou kunnen weven. Dat wil wel lukken.
Maar het moet wel een speciale kleur worden.

Ah.
Een kwartiertje later heb ik een aspirant-klant bij het getouw staan.
Ja, dat is de kleur die ik hebben wil.
Nou, dat schiet lekker op.
En nu op jacht naar die kleur in dat materiaal. Dat valt nog niet echt mee.
De gedroomde badkamermat in donkerfuchsia komt een beetje dichterbij.

En dat is de reden waarom ik op een warme maandagmorgen op zolder achter het grote getouw ga zitten
om de aanwezige lap op de goede lengte te krijgen.
Dan kan ik een proeflap weven, met lussen, in de  gewenste kleur en kwaliteit. 

Terwijl buiten de zon volop schijnt, terwijl in Brussel Filip koning wordt, terwijl ik in de tuin snoei,
zit mijn betere helft achter de naaimachine.
Zij is voor het afwerken. Alle shawls moeten met een zigzagje vastgezet worden, voordat ze in de was kunnen.
Dat werk laat ik graag aan haar over.
Daarna is een verloren draadje ingestopt, morgen kan de hele zaak in de wasmachine.

Een geconcentreerde blik....
	Het is een keuze uit elf geweven shawls. Alle elf met evenveel zorg afgewerkt.

Vanmorgen heb ik de schaar in de serie gezet!
Alle shawls los van elkaar geknipt en in  de  werkvolgorde gevouwen en gelegd.

Dit moet dan maar de etalage zijn, een andere is er voorlopig nog niet!

Van het verdere afwerken van deze productie hou ik U zeker op de hoogte.

Wat de afgelopen dagen niet lukte is vandaag wél gelukt.
De laatste shawl is met veel pijn en moeite, vanwege weigerende draden en zo, op 123 cm gekomen.
Toen ben ik gestopt met weven. 
Mijn nieuwsgierigheid liet me geen rust. Ik heb de hele rol van het getouw gehaald,
naar beneden en ze in de schoot van mijn betere helft gelegd!

Zo maar een greep uit een aantal foto,s die we maakten. 
Nu komt de volgende stap: losknippen, het begin en einde vastzetten, wassen, alle draadjes bijknippen, strijken en in de etalage mooi draperen.
Er is helemaal geen etalage, bedenk ik nu.
Toch maar eens op zoek.

Het is er niet van gekomen.
De bedoeling was om de laatste shawl voor het weekend klaar te weven.
Maar met een schilder om je heen, met mooi zomerweer, met allerlei klusjes,
schiet het weven er bij in.
Nog ongeveer 50 cm te gaan.