Weven

Nu alle garen op klossen zit, kan ik het volgende karwei aanpakken.
De schachten van het getouw bedrijfsklaar maken.
Toen een aantal schachten niet meewerkten heb ik daar de hevels afgehaald.
Met een weefsel in drie lagen heb je al die 24 schachten wel nodig. Alleen dan kun je blokken weven,
afwisselen en combineren.
Maar dat betekent dat ik nu hevels moet weghalen op de ene schacht en die ga ik inschuiven op de andere, lege.
Daar ben ik wel even zoet mee.

Alle strengen zijn op klosjes gedraaid. Dat liep de ene keer als vanzelf,
vanmiddag had ik een streng die steeds weer stagneerde. Het ging om één draadje linnen.
Zó sterk dat je je vingers bijna snijdt als je het wil kapot trekken.
Ik heb meer dan een uur gehannest om de twee strengen gelijkmatig op te draaien.
Eindelijk had ik alles met veel moeite op de klos, toen liep het garen er af, omdat hij zo vol was.
"Oh, dan draai ik hem over op een andere klos.", dacht ik in mijn optimisme.
Halverwege ging het helemaal mis, het garen zat zó verstrengeld in elkaar dat er geen uitkomen aan was.
"Als dit een metafoor voor mijn laatste uren is, nou, dan wacht ik nog een jaar of wat.", waren mijn gedachten.
Uiteindelijk heb ik beide klossen leeggehaald en heb nieuwe gedraaid.
En nu zitten veertig klosjes op hun plaats in het rek.

Vandaag heb ik weer eens anderhalf uur besteed aan het op klosjes draaien van de strengen voor de ketting.
In totaal heb ik nu de helft plus één overgebracht.
De tweede helft, min één, zijn de klosjes die met twee draden geklost worden.
Op de foto zijn de twee verschillende duidelijk te zien. De dubbele leveren de ketting van boven- en onderlap.

Het gaat een hele klus worden.
Vanmiddag heb ik een overzicht getekend hoe de hevels in de diverse schachten elkaar moeten opvolgen.
Daar was ik al een uur of twee zoet mee.
Daarna heb ik de veelgenoemde strengen terug op de haspel gezet, één voor één natuurlijk en teruggedraaid op de klosjes
van het klossenrek. Daarbij moet ik rekening houden met het dubbel aantal draden in de bovenlaag ten opzichte van de 
onderlaag. Eén streng linnen en één streng Ierse Lente past ternauwernood op de klos.

Voeg daarbij het feit dat ik hevels moet gaan omhangen in de schachten. Voor dit weefsel heb ik alle 24 schachten nodig.
Toen het getouw haperde heb ik een aantal schachten ontmanteld. Die krijgen nu weer hevels terug.
Als ik niet helemaal kierewiet word van al dit gedoe, zal het een mooie lap worden.
Weet ik dan nog wel waar hij voor dient? 

Twintig strengen in allerlei kleuren Ierse Lente liggen klaar.
Omdat de aparte draad is samengesteld uit drie verschillende, zal ik met 
vier draden op een centimeter voldoende hebben. Gaandeweg wordt het werk
gecompliceerder.
De bovenlaag zal met acht draden op een centimeter geweven worden,
de tussenlaag met acht draden en de onderlaag met vier. 
 

De voorraad strengen met combinaties van garen is inmiddels uitgebreid tot veertig stuks.
De volgende handeling is een even groot aantal strengen maken van ander garen.
Dat vormt de tweede laag van het weefsel. 
Daarna komen nog een aantal smallere banen in contrasterende kleuren en kwaliteiten.
Dat worden de accenten in het weefsel. Zogezegd de accenten die ieder leven spannend maakten, ook het mijne.

Een groot deel van de middag is opgegaan aan het maken van strengen. In totaal heb ik er 20 gedraaid.
Deze zijn bedoeld voor de tussenlaag. Ik heb hiervoor alle garen gebruikt dat op klosjes zat, aangebroken, meer of minder.
Deze laat ik in het weefsel af en toe naar boven komen, om accenten te maken.

In totaal heb ik nu al 60 strengen gedraaid.

Bovendien heeft de zoektocht naar een garen voor de tweede laag ook resultaat gehad.
Jaren geleden was er een garen in de handel dat "Ierse Lente" heette. Een menggaren in allerlei verschillende kleuren en kwaliteiten.
Katoen, zijde, linnen, wol, mengingen in vele variaties.
Dat ga ik gebruiken om deze laag te weven. 

Ondanks de warmte op zolder heb ik toch nog verder gewerkt aan het voorbereidend werk.
Een aantal bundels linnen en katoen in diverse tinten.
Deze bundels zijn ongeveer 100 meter lang, voldoende om tien keer een ketting van 10 meter te draaien.
De andere foto toont een overzicht van de haspel met drie klossen garen, klossenrek en enig ongerief,
mijn orde.

Vol goede moed ging ik naar de zolder waar de voorraad staat en ligt opgeslagen.
Ik was van plan om vanavond weer een aantal bundels te draaien.
Na twee stuks ben ik gestopt.
Het is nog steeds veel te warm om dit werk te doen.
Negen uur in de avond!
Wel heb ik een tas gereed gemaakt om er één van de shawls in op te bergen.
Gereed maken betekent mijn logo op de papieren draagtas plakken.

Dinsdag volgt de overdracht naar de nieuwe eigenares..

Terwijl André zingt over sijn soon die foor sijn jaardag een flieger kreigt,
ben ik bezig met het samenbrengen van diverse garens tot één draad.
Linnen, colcoton en katoen voeg ik samen tot bundels van ongeveer 50 meter.
Daarmee wordt de ketting gevormd. 
Het ecrukleurig colcoton is de basis van iedere combinatie. Er is nog niets te zien.

Na alle werk rondom het afwerken van de serie shawls is het even rustig.
Maar het volgende project begint te gisten.
Allerlei kleuren, garens, kwaliteiten, diktes, bindingen, afmetingen willen bekeken en bedacht worden.
En dan komt tot overmaat van probleemvergroting het blad Weven met een nummer over weven in België!
Je zou bijna geloven dat de cirkel zo rond is...
Al wil ik wel nog wat blijven.

garen..	garen..
garen..	garen..
garen..	garen..
garen

Het gaat natuurlijk over de wade die ik voor mezelf wil weven.
En daar gebruik ik garen voor dat in de voorraad is. 
Er is voldoende garen om heel Grijzegrubben in te pakken. Maar niet iedereen wil meewerken.