Weven

Na de spinning van vanmorgen, na de lunch, na wat administratie heb ik de lap opgezocht en wat reeds geselecteerde garens
van zolder gehaald. En terwijl er geschaatst, gebiathlonned en misschien nog wat meer gesport werd heb ik de eerste draad in mijn 
wade verwerkt. 
Het is weer even wennen! 

Het is er dan toch van gekomen!
Na weer een niet zo gelukkige binding ben ik teruggegaan naar 2007. Toen ontwierp ik een binding
in driehoekjes. Kettingkeper en inslagkeper naast elkaar.
En zie, resultaat.
Ik heb het ontwerp uitgebreid naar 20 schachten. En dit staat nu op het getouw:

Enerzijds stevig genoeg om als omslagdoek te dienen, anderzijds voldoende souplesse om te draperen.
Nu gaan we de definitieve kleur kiezen en dan kan er gewerkt worden.

Diverse ontwerpen verder en nog niets opgeschoten.
De zware inslagdraden overheersen nog steeds in het totaalbeeld. 
Bovendien zijn de vlotters te lang, niet functioneel voor het doel van deze lap.
Gisteren heb ik weer een nieuw plan getekend, dat moet ik nog uitvoeren.

Een overzicht van de resultaten tot nu toe.                                                   Een detailopname...

Na heel wat proefjes, nieuwe ontwerpen, uitgeprinte weefplannen, heb ik nu een versie die de vereiste
stevigheid biedt aan het weefsel dat gaat komen. 

Een klein overzicht van diverse ontwerpen.
De schuine blokjeslijn bovenaan  is de weerspiegeling van het aantal schachten dat nodig is voor dit weefsel.
In dit geval zijn dat er twintig. En daar komen dan nog vier schachten bij voor een zelfkant.
De schuine lijn aan de rechterkant is de volgorde van de betrappeling.
De rechthoek met  zwart - witte blokjes rechts boven is de keuze welke schachten omhoog gaan en welke laag blijven.
En daar groeit dan het patroon door.
 

Wat je op papier tekent en in blokjes uitvoert, wil in het echt wel eens heel anders uitpakken.
Diverse ontwerpen zijn onherkenbaar in het geweven stuk.
Te lange vlotters, daarom niet bruikbaar, te veel kleuren, daarom geen herkenbaar patroon,
een binding die te los is, stof die niet te verwerken is.
Dat betekent dat je het ontwerp moet aanpassen, met kortere vlotters, of inslagdraad in nuances van één kleur.
Gelukkig heb ik een royale ketting op het getouw staan, dan kun je nog wat experimenteren.

Nauwelijks terug uit Mittelberg, sta ik op zolder alweer strengen garen op klossen te draaien. 
Het gaat om de strengen die ik samenstelde voor de binnenkant van mijn wade.
Het werk dat zo jammerlijk mislukte en nu even rust heeft.
Het zijn twintig klossen geworden, die heb ik al via de directe schering op het getouw overgebracht.
De kettinglengte is ruim zes meter, bij een breedte van tachtig centimeter. 
Omdat de samenstelling willekeurig was, is de ketting dat ook. Elke vijf centimeter komt de opeenvolging terug.
Zó wordt het toch een "regelmatige" afwisseling van kleur en dikte der draden.

een totaaloverzicht van de ketting................................................een detail..............

De binding die ik getekend heb is een crêpebinding. En deze keer worden alle schachten gebruikt.
Vier voor de zelfkant en twintig voor het patroon. Na de grote reparatie is dit voor het eerst dat alle schachten aan het werk gaan.
En dat is toch wel even spannend. 

Gisteravond kwam de mail waar ik op wachtte: de kussens zijn gearriveerd, ze liggen al op de bank, ze zijn er heel blij mee.
Dat is dan dat.
Een retourmail met het verzoek om een foto werd direct beantwoord.
Er wordt voor gezorgd.

De volgende week gaan de kussens op de post, zoals dat heet.
Maar wel vanuit Duitsland, Herzogenrath of een andere plaats in de buurt. Aken kan ook.
Dat scheelt een hoop extra verzend- en bezorgtijd, hoop ik. En kosten, dat ook.

Dit zijn ze dan!, alle vier gerangschikt naar grootte en op kleur.
En bovenop het extraatje.  

Nu zijn de lappen wel van het  getouw en gewassen en gestreken, het naaiwerk had nog wat voeten in aarde.
Ik had, zo goed als ik dacht dat kon, spelden gebruikt om dan de naden te stikken, maar dat werd niet goedgekeurd.
Dat moest echt anders.

Na wat zoeken, kijken hoe het bij andere kussens is gedaan met de insteekflap, hadden we de greep te pakken.
Toen was het gauw gepiept.

Dit ziet er veel beter uit dan wat ik gedaan had. Dank zij mijn betere helft!

Het is zover!
De lappen worden verwerkt tot kussenhoezen.
Dat is het werk voor mijn betere helft.
Mijn nauwkeurigheid laat op dat gebied te wensen over.