Weven

Er wachten nog 20 rijen om geknoopt te worden. 
Vandaag heb ik weer twee rijen gedaan. Het schiet op!

Ook vandaag hebben we een begin gemaakt met het zomen van de vaatdroogdoeken die ik een tijd geleden weefde.
Tot nu toe was er geen tijd en gelegenheid om deze serie af te werken.
  
Mijn immer vlijtige betere helft speldt de omgeslagen afgeknipte doeken vast.
En dat gebeurt héél precies.
De voorraad is opgerold, het worden 14 à 15 doeken.

Een hele week en meer is voorbij gegaan zonder dat ik iets kon laten zien van de voortgang van het vloerkleed.
En zijn er nieuwe foto's, wil de pc ze niet op de blog zetten. Terwijl ik toch hetzelfde apparaat gebruik om de foto's te maken, geen rare instellingen probeer, ik vrees dat hier van hogerhand ingegrepen moet worden.
Contact met de veel geplaagde neef, of, nog beter, de webmaster.
Ik hou u op de hoogte.

Een vervelende griepaanval strooide roet in het eten.
De afspraak met de webmaster werd geannuleerd,dat zou niets hebben opgeleverd.
Als ik weer helemaal fit ben volgt een nieuwe poging.

 

Een week verder....
Iedere dag heb ik twee rijen geknoopt. Dan is het resultaat ook echt te zien.

Nog zo'n 5 cm te gaan, dan sluit de zwarte cirkel zich!

En zondag was ik alweer aan het werk.
En bereikte weer een mijlpaal.

De laatste bruine knopen zijn gelegd!

Vandaag weer twee rijen verder gekomen.
Ik ben nu zó ver dat de buitenste kettingdraden niet meer mee doen.
De zelfkant, boordsel, volgt nu de ronding van de knopen, als het vloerkleed
van het getouw komt worden de boordsels omgeslagen en met resten inslaggarens vastgezet.
De ketting die overblijft bundel ik om de inslag gemakkelijker te maken.
   

Vandaag was zo'n druilerige dag.
Zo'n dag die niet uitnodigt om naar buiten te gaan.
Ik heb ervan geprofiteerd. Met 3 regels knoopwerk schiet het aardig op.
De bruine cirkel begint heel duidelijk te sluiten.
Nog 7 regels, dan is het zo ver.

Kerstmis, oud- en nieuw, nieuwjaar, als zand door mijn handen gegleden.
De festiviteiten rondom deze dagen zijn zeer rustig aan ons voorbij gegaan.
We hebben niet veel extra's georganiseerd.
De kaart met goede wensen werd over het algemeen goed ontvangen.
Er kwamen heel leuke reacties op.

En alle beschikbare tijd die er was, heb ik besteed aan het verder werken aan het veelgenoemde vloerkleed.
Het schiet wel op. De regels worden stilaan korter, links en rechts worden knopen verminderd, 
het gaat merkbaar sneller om een regel af te krijgen.
 Dit is de beschikbare ruimte op het getouw.

Denk je meer dan genoeg garen van een bepaalde kleur te hebben ingekocht, blijkt dat het jammer genoeg te weinig is.
Dus bij bestellen. Omdat ik weinig tijd verloren laat gaan, bestelde ik per email, webshop.
En dan komt TNT in actie. Gisteren al de aankondiging dat ook gisteren afgeleverd wordt, niks hoor.
Vandaag weer een nieuw bericht, met een tijdblok. Dat wordt weer bijgesteld. 
Maar uiteindelijk komt de bode het pakje afleveren. Met een aantal andere pakken voor mensen in de buurt.
Ik ben direct weer aan het werk gegaan. 
10 Centimeter over de helft.

Stug doorwerken.
Rij na rij.
En dan zie je het werk vooruitgaan.
Foto's, die ik aan geïnteresseerden toon, dwingen wel respect af.
Vooral als maten, tijden, meters, werkwijzen en zo aan de orde komen.

Een "niet-gecensureerde" foto, regelrecht uit het atelier. 
7 Centimeter voorbij het midden.

Maar vandaag, na de middag heb ik de draad weer opgepakt en heb de volgende rij geknoopt.
Het midden van het geheel, nog drie rijen, dan wordt aan beide zefkanten één knoop minder gelegd,
dat is dan het begin van de ronding, "op weg naar het einde".
Al bedoelde Reve daar wel wat anders mee!