Weven

Nadat ik het programma, nodig voor een theedoek, in de computer ingevoerd had, volgde het controleren. Heel nauwkeurig nakijken of de juiste volgorde aangehouden was. Dat is dan niet meteen het geval. Je slaat een commando over, je typt een dubbele opdracht, en dan wordt het weefsel niet wat je in gedachten hebt. Maar na een keer of drie alles nagekeken en gecorrigeerd te hebben kon ik aan het werk.
 Het begin van de eerste doek.
 

Alle garens zijn door de hevels gehaald, door het riet, en in eerste aanbinding aan de doekrol bevestigd.
Nu het op spanning brengen en dan controleren of alles op de goeie plek zit.
  

Op één plek had ik 4 in plaats van 2 draden door een rietopening gehaald. Gelukkig was dat bijna aan het eind/begin van de doekboom. Ik hoefde slechts 24 draden uit te halen om die 2 op de juiste plaats te krijgen en door te rijgen.
 
Om eventuele fouten gemakkelijker te ontdekken heb ik een stukje proefgedraaid met blauw linnen in dezelfde dikte als het witte.
Altijd een opluchting als je ziet dat het hele werk in orde is.
De rechter foto is een stukje doek geweven met het "officiële" linnen. Wit in wit, de verschillende inslagen vormen door lichtinval het blokjespatroon.

De ketting zit op het getouw.
 
Nu is het wachten op de doorhaling op de schachten door de hevels.
Daarvoor moet ik eerst een ontwerp tekenen zodat ik weet welke schachten welk patroon weven.
Dat is, alweer, een heel puzzlewerk. Maar ook "leuk" om te doen. Kruisjes en streepjes verbeelden wat je wil gaan weven.
Een deel heb ik al bedacht, nu moet dat vertaald worden naar het getouw.

Vanmiddag hebben we enige uren in de tuin gewerkt. Een aantal heesters en bomen moesten stevig aangepakt worden.
Daar is zwaar materiaal voor nodig. Mijn betere helft kan dat niet alleen af. En dan help ik graag, gewapend met snoeischaar en takkenschaar gaan we de wildgroei te lijf. En met succes! Het werk is niet voor niets geweest. Hier en daar groeien spontaan gezaaide laurierkersbeginners. Die heb ik uitgegraven en daar moet op den duur een haag uitgroeien die je uit de wind houdt als je op het bankje bij de wei wil zitten.
Al of niet met een glas alcoholische versnapering!
"Mann gönnt sich ja sonst nichts!" 

Het scheren van de ketting is een heel werk. Zestien meter heen, zestien meter weer, in totaal 520 keer.
De helft is nu geschoren, opgedraaid in een vlecht, en wacht op verdere verwerking, opbomen, veilig opgeborgen in een plastic zak.
Morgen en overmorgen komen de twee volgende kwarten aan de beurt, dan kan ik volgende week beginnen met opbomen en door de hevels halen.
Dan bepaal ik ook hoe het armelui's damastpatroon gaat worden.
Dat wordt eerst tekenen en dan overbrengen op de schachten. 

Vanmorgen heb ik afspraken gemaakt met de opdrachtgeefster van de theedoeken in wit linnen.
Het exemplaar dat ze nu gebruikt valt zó in de smaak dat ze heel graag nog een aantal wil hebben.
Daar doet zij zichzelf en mij een groot plezier mee. Haar andere helft, een oud-leerling, kwam op het idee om het te vragen.
Nu begint het werk.
Ketting scheren, opbomen op de kettingboom, doorhalen door de hevels, doorhalen door het riet, aanbinden, programma invoeren, en dan aan de slag,
handmatig 20 theedoeken weven, vastzetten met zigzag, wassen op 70 graden, drogen, strijken, op maat knippen, zomen, weer strijken, etiket innaaien, mooi vouwen, inpakken in een draagtas, afleveren, afrekenen!
Maar dan zijn we wel een maand of twee, drie verder.
 

Gistermiddag heb ik de laatste centimeters geweven om zo de ketting zo veel mogelijk te benutten.

Nu volgen de laatste handelingen. De uiteinden vastzetten, tegen rafelen, wassen, drogen, strijken.
En dan het stofferen.
Dat zal augustus worden, vakantie en zo.

Voor de afwisseling weer eens een actiefoto.
 
Vermoeiend hoor, al dat gezwaai!                Dan heb je wel wat rust verdiend.
De stoffeerder was even komen kijken of de breedte van het stof, na wassen en strijken, voldoende breed is.
En dat is gelukkig het geval!
Nu kan ik verder werken, nog zo'n 60 cm. En dan blijft nog voldoende over om een preoflap te weven met andere kleuren.
Dat worden dan twee kleine kussentjes.

De lap die ik afgeknipt heb is gewassen en vanmiddag heeft Tiny gestreken. 
Er is wel wat krimp, maar niet onrustbarend. Tijdens het wassen was er geen kleurverlies, het water bleef helder.
Het werk aan de rest van de lap vordert gestaag. Ik heb al twee meter geweven.
Het is een geweldig mooi en sterk garen.
Het zal een fraai resultaat opleveren.

Dinsdag was steeds een van de vaste sportschoolmorgens. Door de maatregelen rond het coronavirus was dat een tijd lang niet mogelijk. Daarom hadden we die ochtend al vaker benut om een stuk te lopen, meestal in de buurt, veld- en holle wegen kiezend. En bijna elke keer was er weer een nieuwe of onbekende weg te ontdekken. Vandaag was het weer zo'n wandeldag. Om kwart over tien vertrokken we, Tiny had een vaag idee waar we heen zouden, het liep volledig anders. Stukken waar we nog nooit eerder waren, dwarswegen met onduidelijke bestemming en dan, plotseling, sta je op een weg waar een oud-collega woont! 
We kwamen om kwart over een weer in Grijzegrubben aan. Zonder pauze 13,5 km.
 

De meubelstof schoot goed op, ik had al een meter geweven. Maar, op één plek zat een duidelijke bruine baan. Geen weeffout. Onder het lopen dacht ik opeens aan een mogelijkheid hoe dat kan. De enige optie is te dicht op elkaar doorgehaalde kettingdraden. Drie draden door één rietopening, in plaats van maar twee draden. Tijdens de werklunch met de directie en het voltallig personeel, de OR, de MR, de personeelsvereniging en een afvaardiging van de Raad van Bestuur alsmede alle commissarissen kwamen we, na brainstorming, tot de eensluidende conclusie dat de genoemde optie de enige juiste moet zijn.
Direct na de lunch werd een controle-onderzoek gedaan, en jawel!, de genoemde dichtheid werd door te enge doorhaling veroorzaakt.
Twee mogelijkheden: doorgaan met een zichtbaar donkere baan aan de rechterzijde, of de geweven lap afknippen, de doorhaling vanaf de fout opnieuw doen, weer aanknopen en zien of het dan wel goed zit. De directie loofde een bonus uit voor het personeelslid dat deze extra-uren wilde besteden aan het herstel!
Met spanning werd uitgekeken naar het moment dat zichtbaar werd of het weefsel nu foutloos is. En dat is het geval.
  
De afgeknipte lap werd meteen door de meisjes van het naai-atelier voorzien van twee zigzagstiksels zodat het stof niet gaat rafelen.
En dan wil de stoffeerster graag even kijken hoe het oogt. Zij is tevreden, zelfs nu, met enkele handgrepen in de stoel geplooid.
Deze lap gaat nu naar de wasserij, wordt zo heet mogelijk gewassen, gedroogd en gemangeld. 
In elk deel van het werk wordt opgemeten hoe de maten veranderen door de behandeling.
En zo had dit nadeel een duidelijk "foordeel"!

De eerste spoel is verwerkt!
Een sterk linnen, 8 draden per cm, geweven in een gelijkzijdige keper 2/2.
Deze eenvoudige binding zal als stoelbekleding zeker goed tot zijn recht komen. Al naargelang de kijkrichting oogt het doek meer bruin of blauw. 
Dat maakt het levendig.
Omdat linnen nogal stug werkt zal deze lap gewassen en "wreed" gestreken moeten worden. Dat komt de uiteindelijke glans ten goede.