Weven

Gistermiddag werd de tweede bestelling linnen bezorgd. Dat was goed getimed, de laatste klos van de vorige zending was bijna op. Nu ben ik al aan het werk met de nieuwe voorraad. Het materiaal is van een heel goede kwaliteit, ik denk dat deze theedoeken mij in ieder geval ruimschoots zullen overleven. En ik ben echt geen pessimist, leef nog graag wat jaren, zeker zoals nu in goede gezondheid, met veel activiteiten, vooral binnen maar evengoed buiten.

Het was een warme dag. Ik zit achter een raam waar de hele dag de zon schijnt, op het zuiden.
Maar desondanks heb ik vandaag een theedoek geweven. Zonder mankeren en zonder breuk of zo doe ik daar 2 uur over. Daar tel ik 45 minuten bij voor de voorbereiding die voor alle doeken dient. En daar tel ik nog evenveel tijd bij voor het afwerken, zigzaggen, afknippen, wassen, strijken, zomen en etiketteren. Het op de klosjes draaien van het garen vanaf de cone is daar niet bij opgeteld.
Ik reken zo ongeveer 3 uur per doek! Mag ik  € 5,00 per uur rekenen? En dan koop ik ook nog eens het garen, in totaal 15 km voor het hele werk!

Maar het wordt wel mooi.

De eerste theedoek van deze serie is klaar. Nog op de doekboom, dat spaart behoorlijk veel materiaal.
Wat rekenwerk levert altijd verbazing op.
Het totaal aantal inslagen voor deze , en de volgende, doeken is 484.
Elke inslag is 52 cm garen, dat betekent ruim 250 meter per doek.
De ketting voor 1 doek is samengesteld uit 520 x 75cm garen, 390 meter.
Per doek vraagt dat 740 meter.
Als er 20 theedoeken geweven kunnen worden is dus 14800 meter linnen garen nodig.
Aan de voor en achterkant blijven resten over, dat is niet nauwkeurig te berekenen.
Maar 15 km garen ga ik wel verwerken.

Hoe lang ik over 1 doek doe heb ik nog niet bij elkaar opgeteld, dat komt nog.

Nadat ik het programma, nodig voor een theedoek, in de computer ingevoerd had, volgde het controleren. Heel nauwkeurig nakijken of de juiste volgorde aangehouden was. Dat is dan niet meteen het geval. Je slaat een commando over, je typt een dubbele opdracht, en dan wordt het weefsel niet wat je in gedachten hebt. Maar na een keer of drie alles nagekeken en gecorrigeerd te hebben kon ik aan het werk.
 Het begin van de eerste doek.
 

Alle garens zijn door de hevels gehaald, door het riet, en in eerste aanbinding aan de doekrol bevestigd.
Nu het op spanning brengen en dan controleren of alles op de goeie plek zit.
  

Op één plek had ik 4 in plaats van 2 draden door een rietopening gehaald. Gelukkig was dat bijna aan het eind/begin van de doekboom. Ik hoefde slechts 24 draden uit te halen om die 2 op de juiste plaats te krijgen en door te rijgen.
 
Om eventuele fouten gemakkelijker te ontdekken heb ik een stukje proefgedraaid met blauw linnen in dezelfde dikte als het witte.
Altijd een opluchting als je ziet dat het hele werk in orde is.
De rechter foto is een stukje doek geweven met het "officiële" linnen. Wit in wit, de verschillende inslagen vormen door lichtinval het blokjespatroon.

De ketting zit op het getouw.
 
Nu is het wachten op de doorhaling op de schachten door de hevels.
Daarvoor moet ik eerst een ontwerp tekenen zodat ik weet welke schachten welk patroon weven.
Dat is, alweer, een heel puzzlewerk. Maar ook "leuk" om te doen. Kruisjes en streepjes verbeelden wat je wil gaan weven.
Een deel heb ik al bedacht, nu moet dat vertaald worden naar het getouw.

Vanmiddag hebben we enige uren in de tuin gewerkt. Een aantal heesters en bomen moesten stevig aangepakt worden.
Daar is zwaar materiaal voor nodig. Mijn betere helft kan dat niet alleen af. En dan help ik graag, gewapend met snoeischaar en takkenschaar gaan we de wildgroei te lijf. En met succes! Het werk is niet voor niets geweest. Hier en daar groeien spontaan gezaaide laurierkersbeginners. Die heb ik uitgegraven en daar moet op den duur een haag uitgroeien die je uit de wind houdt als je op het bankje bij de wei wil zitten.
Al of niet met een glas alcoholische versnapering!
"Mann gönnt sich ja sonst nichts!" 

Het scheren van de ketting is een heel werk. Zestien meter heen, zestien meter weer, in totaal 520 keer.
De helft is nu geschoren, opgedraaid in een vlecht, en wacht op verdere verwerking, opbomen, veilig opgeborgen in een plastic zak.
Morgen en overmorgen komen de twee volgende kwarten aan de beurt, dan kan ik volgende week beginnen met opbomen en door de hevels halen.
Dan bepaal ik ook hoe het armelui's damastpatroon gaat worden.
Dat wordt eerst tekenen en dan overbrengen op de schachten. 

Vanmorgen heb ik afspraken gemaakt met de opdrachtgeefster van de theedoeken in wit linnen.
Het exemplaar dat ze nu gebruikt valt zó in de smaak dat ze heel graag nog een aantal wil hebben.
Daar doet zij zichzelf en mij een groot plezier mee. Haar andere helft, een oud-leerling, kwam op het idee om het te vragen.
Nu begint het werk.
Ketting scheren, opbomen op de kettingboom, doorhalen door de hevels, doorhalen door het riet, aanbinden, programma invoeren, en dan aan de slag,
handmatig 20 theedoeken weven, vastzetten met zigzag, wassen op 70 graden, drogen, strijken, op maat knippen, zomen, weer strijken, etiket innaaien, mooi vouwen, inpakken in een draagtas, afleveren, afrekenen!
Maar dan zijn we wel een maand of twee, drie verder.
 

Gistermiddag heb ik de laatste centimeters geweven om zo de ketting zo veel mogelijk te benutten.

Nu volgen de laatste handelingen. De uiteinden vastzetten, tegen rafelen, wassen, drogen, strijken.
En dan het stofferen.
Dat zal augustus worden, vakantie en zo.

Voor de afwisseling weer eens een actiefoto.
 
Vermoeiend hoor, al dat gezwaai!                Dan heb je wel wat rust verdiend.
De stoffeerder was even komen kijken of de breedte van het stof, na wassen en strijken, voldoende breed is.
En dat is gelukkig het geval!
Nu kan ik verder werken, nog zo'n 60 cm. En dan blijft nog voldoende over om een proeflap te weven met andere kleuren.
Dat worden dan twee kleine kussentjes.