Weven

De eerste theedoek met de nieuwe rand is vandaag afgeweven. Niet echt schokkend, maar bij de warmte van deze dagen is het weven niet echt plezierig. Alle ramen dicht, pas na 20.00 uur wordt het iets plezieriger. Alle ramen en deuren staan open, er waait een verkoelend windje door het huis.
 Om het effect van de wisselende inslagen te tonen heb ik zonder kunstlicht gefotografeerd. Het bovenste randje is de zoom van de tweede doek. Misschien morgen weer verder, kijken wat het weer doet.

Het halve werk is gedaan. Voor wat het weven betreft! Aan afwerking, zomen, wassen, strijken zal nog menig uurtje besteed worden. Maar toch. 
Voor dat ik verder ga, zal ik eerst een variatie op het programma gaan invoeren in de computer. Niet zozeer een volledig andere binding, het wordt een afwisseling van smallere en bredere blokken.
Ik hou u op de hoogte.

Gisteren, zondag, was een vruchtbare dag. Geruime tijd werden we verrast met meer of minder stevige regenbuien, de planten leven gewoon op van al die vochtigheid, we hoeven een dag niet met gieters de verdorrende plantjes te helpen met overleven. De grote regenton, achter in de tuin bij de schapenstal, is helemaal leeg. Wat de buien opgeleverd hebben weet ik niet.
Vruchtbaar ook omdat ik zo veel tijd heb om verder te gaan met de theedoekenproductie.
En daarom was er tijd om de onderkant eens te tonen.
 
Een blik op de doekboom waar het geweven spul wordt opgedraaid. Na zo'n 10 cm geweven te hebben, draai ik de ketting door. Het is dan wel geen ketting meer, maar "doek"! Daarvandaan de doekboom.Op de rechterfoto is duidelijk te zien hoeveel lagen al opgedraaid zijn. Heel bijzonder is dat ik tot nu toe nog helemaal niet heb ingeweven. De doek is nog steeds 52 cm breed. Loshangende draden worden weggewerkt ná het wassen, op die manier blijft de draad goed op zijn plaats.

Als we 's morgens de luiken opendraaien, ook die vastzitten aan de huidplooien, dan is het al warm. De hele nacht staan alle ramen open, dat geeft enige verkoeling. Maar na 9 uur begint het al zó warm te worden dat diverse ramen gesloten worden. Toen mijn  betere helft om 10 uur een paar noodzakelijke boodschappen deed wees de thermometer al 32 graden aan! Ideaal weer om binnen te blijven, daar is het merkbaar koeler dan buiten, zelfs bij de vijver onder de bomen is het dan al onplezierig warm. Dan klim ik naar boven, neem plaats op de werkkruk, schakel de masjien in, kies het programma en ....weef!
En zo werk ik rustig door aan de theedoeken.
Af en toe moet ik de buitenste draden wat strakker trekken, door middel van een gewichtje dat eraan hangt. Een paar bouten voldoen heel goed.
 Op deze manier blijven de buitenste draden, de zelfkant, strak gespannen.

Gistermiddag werd de tweede bestelling linnen bezorgd. Dat was goed getimed, de laatste klos van de vorige zending was bijna op. Nu ben ik al aan het werk met de nieuwe voorraad. Het materiaal is van een heel goede kwaliteit, ik denk dat deze theedoeken mij in ieder geval ruimschoots zullen overleven. En ik ben echt geen pessimist, leef nog graag wat jaren, zeker zoals nu in goede gezondheid, met veel activiteiten, vooral binnen maar evengoed buiten.

Het was een warme dag. Ik zit achter een raam waar de hele dag de zon schijnt, op het zuiden.
Maar desondanks heb ik vandaag een theedoek geweven. Zonder mankeren en zonder breuk of zo doe ik daar 2 uur over. Daar tel ik 45 minuten bij voor de voorbereiding die voor alle doeken dient. En daar tel ik nog evenveel tijd bij voor het afwerken, zigzaggen, afknippen, wassen, strijken, zomen en etiketteren. Het op de klosjes draaien van het garen vanaf de cone is daar niet bij opgeteld.
Ik reken zo ongeveer 3 uur per doek! Mag ik  € 5,00 per uur rekenen? En dan koop ik ook nog eens het garen, in totaal 15 km voor het hele werk!

Maar het wordt wel mooi.

De eerste theedoek van deze serie is klaar. Nog op de doekboom, dat spaart behoorlijk veel materiaal.
Wat rekenwerk levert altijd verbazing op.
Het totaal aantal inslagen voor deze , en de volgende, doeken is 484.
Elke inslag is 52 cm garen, dat betekent ruim 250 meter per doek.
De ketting voor 1 doek is samengesteld uit 520 x 75cm garen, 390 meter.
Per doek vraagt dat 740 meter.
Als er 20 theedoeken geweven kunnen worden is dus 14800 meter linnen garen nodig.
Aan de voor en achterkant blijven resten over, dat is niet nauwkeurig te berekenen.
Maar 15 km garen ga ik wel verwerken.

Hoe lang ik over 1 doek doe heb ik nog niet bij elkaar opgeteld, dat komt nog.

Nadat ik het programma, nodig voor een theedoek, in de computer ingevoerd had, volgde het controleren. Heel nauwkeurig nakijken of de juiste volgorde aangehouden was. Dat is dan niet meteen het geval. Je slaat een commando over, je typt een dubbele opdracht, en dan wordt het weefsel niet wat je in gedachten hebt. Maar na een keer of drie alles nagekeken en gecorrigeerd te hebben kon ik aan het werk.
 Het begin van de eerste doek.
 

Alle garens zijn door de hevels gehaald, door het riet, en in eerste aanbinding aan de doekrol bevestigd.
Nu het op spanning brengen en dan controleren of alles op de goeie plek zit.
  

Op één plek had ik 4 in plaats van 2 draden door een rietopening gehaald. Gelukkig was dat bijna aan het eind/begin van de doekboom. Ik hoefde slechts 24 draden uit te halen om die 2 op de juiste plaats te krijgen en door te rijgen.
 
Om eventuele fouten gemakkelijker te ontdekken heb ik een stukje proefgedraaid met blauw linnen in dezelfde dikte als het witte.
Altijd een opluchting als je ziet dat het hele werk in orde is.
De rechter foto is een stukje doek geweven met het "officiële" linnen. Wit in wit, de verschillende inslagen vormen door lichtinval het blokjespatroon.

De ketting zit op het getouw.
 
Nu is het wachten op de doorhaling op de schachten door de hevels.
Daarvoor moet ik eerst een ontwerp tekenen zodat ik weet welke schachten welk patroon weven.
Dat is, alweer, een heel puzzlewerk. Maar ook "leuk" om te doen. Kruisjes en streepjes verbeelden wat je wil gaan weven.
Een deel heb ik al bedacht, nu moet dat vertaald worden naar het getouw.

Vanmiddag hebben we enige uren in de tuin gewerkt. Een aantal heesters en bomen moesten stevig aangepakt worden.
Daar is zwaar materiaal voor nodig. Mijn betere helft kan dat niet alleen af. En dan help ik graag, gewapend met snoeischaar en takkenschaar gaan we de wildgroei te lijf. En met succes! Het werk is niet voor niets geweest. Hier en daar groeien spontaan gezaaide laurierkersbeginners. Die heb ik uitgegraven en daar moet op den duur een haag uitgroeien die je uit de wind houdt als je op het bankje bij de wei wil zitten.
Al of niet met een glas alcoholische versnapering!
"Mann gönnt sich ja sonst nichts!"