Overige onderwerpen

Het gaat niet zo snel, het knopen van een vloerkleed. 
Maar als ik iedere dag 2 of 3 rijen knoop, zie je aan het eind van een week wel vooruitgang.
Ik ben gisteren begonnen aan de tweede ring, zwart met goud en rose.
 

Terwijl buiten de walnoten wachten om geraapt te worden...
Een korte rondgang door de tuin leverde al meteen een emmertje vol op.

V = vloerkleed.

Het afgeleverde vloerkleed, eigenlijk vloerkleden, hebben hun definitieve plek gevonden.
Het grootste ligt in de hal, het kleunere op de vloer van de slaapkamer.
En beiden komen zó veel beter tot hun recht.
 

V =vakantie.

We waren een paar dagen naar het Sauerland. Ondanks de minder mooie weersomstandigheden
hebben we flink kunnen wandelen. Eén dag zelfs 20 km. Dat was dan ook de beste wandeldag.
 

V =vooruitgang.

Terug thuis las ik een mail van Bie uit Gent. Zij was met haar vriend in Alden Biesen en vroeg of ze dan toch ook even naar ons mochten komen.
Dat mocht natuurlijk! Om zes uur moesten we helaas weer de deur uit. Ze zouden er rond 4, half 5 zijn.
Geen TomTom, geen telefoon, geen duidelijke herinnering, het was bij half zes toen de bel ging! Bie en Eddy.
Te veel te vertellen in zo korte tijd. Even na zes vertrokken ze weer. Kaart op schoot, geen idee hoe ze zouden rijden.
Bijkomende storing: rond Nuth werden dit weekend alle aan- en afvoerroutes en aansluitingen naar de buitenring verlegd en opnieuw aangesloten.
Al een hele vooruitgang dat ze tot hier kwamen.

Meer vooruitgang boek ik met het geknoopte vloerkleed. Gisteren en vandaag heb ik 3 rijen geknoopt. Dan zie je wel dat er iets gebeurd is.
Ik heb er geen foto van gemaakt.
 

Het bedje is gespreid. Mooi, in het midden van de gespannen ketting heb ik de basis geweven voor de eerste rij knopen die gelegd gaan worden. Ik denk dat 6 knopen het begin vormen van het kleed. Na een rij knopen weef ik twee inslagen om het geknoopte vast te leggen. Daarbij volg ik de getekende boog, de zwarte punten op de ketting. Naast de eerste en laatste knoop van een rij weef ik een dubbele inslag om de afstand op te vangen. Die extra slag vormt tevens de afwerking van een rij.

We waren er vandaag vroeg bij. Tiny had ingeschreven voor de straatmarkt in Tervoorst.
Jammer dat het af en toe flink regende, dat bederft de pret voor veel bezoekers.
Desondanks klagen we niet over de opbrengst. Veel porselein ging over in andere handen,
spellen en puzzelboekjes verkochten vlot.
Maar om half drie was het welletjes, we hebben ingepakt en zijn huiswaarts gereden.
Zo'n dag is vermoeiend.

Toch heb ik na de boterham en wat zitten de draden weer opgepakt
en verder gewerkt aan het doorhalen van die kettingdraden door het riet.
Ik ben nu ver over de helft. Misschien dat het werk morgen afgerond kan worden.
 
144 draden van de 480.....                                       close up.

Om het enigszins overzichtelijk te houden heb ik een fotoalbum samengesteld.
Ga naar fotoalbum, klik op dummy vloerkleed en dan zou het album moeten verschijnen.

Veel plezier.

Om met het laatste te beginnen, we rijden nog steeds in een leenwagen. 
Onze Opel staat nog in de garage, ik hoop toch dat we dinsdag, volgende week, iets horen.

Het tweede vloerkleed vordert gestaag. Ik bentot op 80 cm gevorderd. Over de helft, nog 60 cm te gaan.
En dan het instoppen van alle restdraadjes, ook niet gering.
 Close up van een samenkomen van vier kleuren.

Zitten we gewoon koffie te drinken in de kamer, wijst Tiny plots naar buiten, naar het raam van de serre.
"Wat is dat?", een overbodige vraag. Een nogal flinke sprinkhaan.
 
Het kost nogal wat moeite om er een foto van te maken.
Dit is uiteindelijk de meest geslaagde.

 
Weer eens een mijlpaal. Het tweede vloerkleed in deze kleuren is hier op 43 cm gekomen.
Dat betekent nog een meter te gaan.

Ooit, in de zeventiger jaren van de vorige eeuw, knoopte ik dit vliegengordijn.
De macramé-golf was op zijn hoogtepunt.
Heel wat "plantenhangers", sleutelhangers, armbandjes heb ik met de kinderen geknoopt om 
moeder- of vaderdag met een verrassing te starten. Wat waren ze blij!
Samen met mijn moeder. In de middagpause wees ik haar hoe ze verder kon.
Na haar dood kwam dit werk bij ons terug.
We hadden niet echt een goede plek om het te gebruiken.
En nu zijn vrienden verhuisd en zochten naar zo'n soort gordijn.
Vandaag kreeg ik een foto van hoe het geworden is.
Zij blij, wij blij. Altijd fijn om iemand iets te geven dat gebruikt wordt.

Vanmiddag hebben we de verjaardag van Marlies gevierd.
We waren uitgenodigd in het restaurant met de toekan in Heerlen.
Tussen twaalf en twee wordt daar een royale lunch geserveerd, deels buffet, deels life cooking.
Wat je ook gekozen had, het was allemaal heel lekker en goed verzorgd.
De appelmoes-met-kers-van-der-valk is helemaal naar een hoger niveau gebracht.
Je treft familie die je niet dagelijks of wekelijks ziet.
Het was heel geslaagd.

Na een paar fikse regen- en onweersbuien is de temperatuur wel wat gezakt, ook in huis.
Een reden voor mij om weer aan de slag te gaan. En het liep als vanouds.
Daar ben ik wel blij om,want maar zitten kijken is toch niet mijn ideale tijdsbesteding.

De spinningles van gisteravond liep lekker, dankzij airco en open ramen was het wel te doen.
En we fietsten naar de beloning, een waterijsje in plaats van rekken en strekken.
Het was nu simpelweg "lekke enne ...plekke..".