Blog van hans

    Van links naar rechts:

Foto 1: 10 cm ketting zijn door het riet gehaald. Telkens met 2 draden tegelijk. Dat komt op 12 draden per cm.
Foto 2: op de helft.
Foto 3: Weer een deel van het voorbereidend werk gedaan.
Foto 4: de ketting is aangebonden aan de doekboom, het weven kan beginnen.

We zijn een paar dagen verder, er was aangenaam bezoek, er werd gewerkt aan de nieuwe rollo's, en tussendoor heb ik al enkele centimeters aan ketting door de hevels gehaald.
Het begin is steeds moeizaam, een bepaald ritme komt met het doorhalen. En dan wil het wel wat sneller vooruit gaan.
     Deze ongeordende bundel omvat 80 draadjes, verdeeld over 8 schachten. 

De halve ketting is door de hevels gehaald.
De ketting ligt klaar om door het riet gehaald te worden.

Ondertussen is de tweede helft van de ketting geschoren. Het volgend punt is ook al gedaan: verdelen in de evenaar of effenaar.
Nodig om  de ketting regelmatig te verdelen over de kettingboom.
  

Het volgend karwei doen we met hulp van mijn betere helft. De een draait op, de ander houdt de ketting strak, op spanning. Dat is te zien op de tweede foto.
En nu volgt het volgende langdurig karwei, de kettingdraden een voor een door een hevel halen! Monnikenwerk!

De halve ketting is geschoren. Een dik pak garen wacht op verdere verwerking. 
Dat gebeurt pas als de tweede helft geschoren is.

  De aftrap voor een serie keukendoeken. Een ketting van 13.50 meter, 12 draadjes per cm, totale breedte 52 cm. Dat betekent dus 624 keer heen en weer langs het scheerraam 
In totaal gebruik ik 9 kleuren, de kwaliteit is biokatoen van, wat dacht je?, VenneGarens. Een blokjesmotief, waarbij elk blokje afgewisseld wordt met een draadje lila en zwart. Net voldoende kleur om het geheel wat meer te laten spreken.

Het was er al zo lang we terug zijn uit Kleinwalsertal niet meer van gekomen. Te warm, te druk, doktersbezoek, geen zin, allerlei smoezen om niet te lopen. Maar vanmorgen wilden we allebei hetzelfde, een stuk lopen. Voor noodzakelijke sanitaire stops staat de maïs hoog genoeg, we gingen al vroeg op pad. Het was heel rustig, een enkele wandelaar met honden, een eenzame fietser, aangename temperatuur. Door de velden en holle wegen wandelden we richting Mareveld. Jules was net bezig met het openen van de zaak, het terras was wel al opgezocht door een enkele gast. Na een koffie en thee en wat nodig is gingen we langs een andere weg naar huis. Het was duidelijk drukker. En warmer. Voldaan hebben we geluncht. 

 De zes lappen zijn van het getouw en vanmorgen heeft mijn betere helft ziggezagd om rafelen te voorkomen. 

Het volgende karwei is iets voor volgende week. 

Het restant van de jeans-garen ketting is verweven tot een lapje met oversized franjes.
Geen echte functie, ik vond het weggooien van het garen te jammer.
Zelden een garen gehad dat zó mooi en regelmatig weefde. Geen breuk, geen knopen, geen rek, heel goed.

 

 Na een zeer geïnteresseerd bezoek, "atelierbezoek", ben ik vanavond verder gegaan met het weven van de kussenovertrekken. En het liep zó voorspoedig dat ik het werk heb afgeweven. En dan moet het ook van het getouw! Dan ben ik zo benieuwd hoe het geworden is, ik kan  het niet laten liggen. Het resultaat is helemaal wat ik gedacht had.Verschillende patroontjes op één ketting en één doorhaling. Variëren met de volgorde van inslagen levert een verrassend aantal verschillende uitzichten op.
Op de foto zijn drie kussens gewikkeld als een provisorisch gevouwen overtrek. En dat geeft al een aardig beeld van hoe het gaat worden. De volgende werkzaamheden zijn voor mijn betere helft. Zigzaggen, zomen, dichtnaaien, wassen, strijken. Ik hou u op de hoogte!

De afspraak was tussen twee en half vier dinsdagmiddag. Aldus geschiedde.
Twee mannen van de dakgootfirma stonden voor de deur.
Nadat ik uitgelegd had wat er aan de hand was met de reparatie, gingen ze aan het werk.

Aandachtig kijken naar de goot, aandacht voor de deur, met een hand tasten tussen deur en kozijn.
"Dat ligt niet aan de dakgoot, regenwater komt via de deur naar binnen. Hier staat de deur enkele millimeters van het kozijn, regenwater loopt naar binnen en 
zoekt dan zijn weg via de deur naar beneden en loopt de varanda in!"
"Dat heeft nog nooit iemand gezien!"
Hij vraagt een gieter en giet een kleine hoeveelheid water tussen bovenkant deur en kozijn.
Hij maakt de deur open:" Kijk maar, daar komt het water!"
En warempel, er vormt zich een klein plasje onder de verticale stijl.
"Dat komt ook omdat het afdekrubber gekrompen is. Ziet U?"
  
Helaas kunnen zij dit niet repareren, weten wel firma's die dat wél doen. 

Dat wordt googelen!

Gisteravond en vandaag was het dan zover!
Het heeft geregend, voldoende om te zien of de reparatie geholpen heeft.
En het heeft er alle schijn van dat dat het geval is.
Het had zoveel eerder gekund, maar goed, dat is nakaarten.

Om 22.30 uur.
Helaas... na een fikse regenbui vanmorgen en vanmiddag stond er weer een plasje water in de serre, precies op de plek waar het water steeds binnenkwam.
Ik heb al contact opgenomen met de firma. 
Ze komen kijken!