Blog van hans

Vandaag kon ik niet naar de wekelijkse dinsdagfitness.
Dat gaf de gelegenheid om drie rijen te knopen.
Dan zie je wel vooruitgang.
 
49 centimeter!

de onderkant

Als je in een soort van roes regelmatig knoopt aan een vloerkleed dwalen de gedachten wel eens af.
Zo ook vandaag.
En via allerlei sprongen kom ik dan bij de jaarlijkse nieuwjaarswens.
Het idee is geboren!
Nu nog uitvoeren....

We zijn een week verder. In die tijd heb ik warempel niet stil gezeten.
Ik heb nu 41 cm geknoopt, de kleine binnenste cirkel is 1 cm hoog!
Maar dat is op deze foto niet te zien.
       

De zwarte ring lijkt onregelmatig, dat is het gevolg van de hoogte van de pool.
Met wat moeite zou je een keurig strakke lijn kunnen vormen.
Een kort plezier, een enkele beweging verstoort de regelmaat zonder meer.

Vanmorgen om kwart over negen, telefoon!
Een ongewoon vroeg uur. En een onverwachte spreker.
Maar, geloof het of niet, ik dacht op dat moment aan hem.
Het was de opdrachtgever voor het geboortekleed dat in april-mei klaar moet zijn.
Hij informeerde of ik al wat verder was met hoe het kleed gaat worden.
Naar waarheid heb ik hem mijn ideeën verteld.

Meer dan eens wordt er gevraagd hoe ik het garen "maak" dat ik gebruik om te knopen. Dat is een heel proces, dat ik met hulp van Tiny op foto heb vastgelegd. 
Aan de hand van die foto's is dat goed te volgen.
 

losse draden gekozen al naargelang nodig	ik maak er 1 bundel van	als ik opdraai verdubbel ik de bundel	dat wordt een kluwen
het eindprodukt	het garen wordt om een lat gedraaid, bovenin een gleuf	met de schaar door de gleuf knip ik stukjes	gereed om te knopen over 2 draden van de ketting

Vanmiddag ben ik weer eens in de tuin bezig geweest.
De bomen ontdoen zich van hun zomerse kledij, stripteasen er lustig op los.
Het geen betekent dat er massa's bladeren op paden en perken neerdwarrelen.
En niet alleen bladeren, ook noten vallen uit hun bolsters en worden bedekt door blad.
Vanmiddag heb ik weer eens geharkt. Een groencontainer is in een mun vol.
Ook de tweede gaat grif gevuld worden.
Met het harken blijven er noten achter. Een schoenendoos raakte snel boordevol.
En ik ben nog niet klaar.

Want op zolder wacht ander werk.
Vanmorgen al had ik ruim de helft van een rij geknoopt. Na de lunch heb ik zoals gezegd in de tuin gewerkt.
Na een welverdiende koffie toch maar weer naar boven om die rij vol te maken.
Dat is nu gebeurd.
Het werken met ruitjespapier is een goeie methode. Aftellen, overbrengen op de ketting en knopen!

Met een nieuwe werktekening ben ik vandaag weer aan het werk gegaan.
De tekening staat op ruitjespapier, waarbij 2 ruitjes 1 cm in de breedte voorstellen.
Daar heb ik met de mallen die ik eerder gebruikte de kwart cirkel op getekend.
Aan de hand van de ruitjes kan ik aftellen hoeveel knopen ik van elke kleur moet leggen.
Om gelijkmatig te werken begin ik vanuit het midden.
25 Centimeter is geknoopt.

Nog maar 95 cm....!!

Het pogen om dagelijks minimaal twee rijen te knopen lukt maar ten dele.
De ene keer raap ik veel langer noten dan gedacht, de volgende keer duurt het boodschappen doen
onverwacht lang, gisteren ontmoetten we kennissen op de markt. 
Ze weten van mijn "hobby", zo benadrukten zij het zelf. Weten ook van de waden die ik weef.
En "hij" is geïnteresseerd in een wade. Wil niet in een kist begraven worden, wel in een doek.
Dat kan.
Op mijn suggestie dat het wellicht tot april - mei duurt voor ik tijd heb, gooide hij het ver van zich af.
Enfin, we zien wel of het wat oplevert.
Terug naar het vloerkleed.
Ik ben op 22 cm gekomen.
 
De aanzet van de zwarte ring is al duidelijk te zien. 

Het gaat niet zo snel, het knopen van een vloerkleed. 
Maar als ik iedere dag 2 of 3 rijen knoop, zie je aan het eind van een week wel vooruitgang.
Ik ben gisteren begonnen aan de tweede ring, zwart met goud en rose.
 

Terwijl buiten de walnoten wachten om geraapt te worden...
Een korte rondgang door de tuin leverde al meteen een emmertje vol op.

V = vloerkleed.

Het afgeleverde vloerkleed, eigenlijk vloerkleden, hebben hun definitieve plek gevonden.
Het grootste ligt in de hal, het kleunere op de vloer van de slaapkamer.
En beiden komen zó veel beter tot hun recht.
 

V =vakantie.

We waren een paar dagen naar het Sauerland. Ondanks de minder mooie weersomstandigheden
hebben we flink kunnen wandelen. Eén dag zelfs 20 km. Dat was dan ook de beste wandeldag.
 

V =vooruitgang.

Terug thuis las ik een mail van Bie uit Gent. Zij was met haar vriend in Alden Biesen en vroeg of ze dan toch ook even naar ons mochten komen.
Dat mocht natuurlijk! Om zes uur moesten we helaas weer de deur uit. Ze zouden er rond 4, half 5 zijn.
Geen TomTom, geen telefoon, geen duidelijke herinnering, het was bij half zes toen de bel ging! Bie en Eddy.
Te veel te vertellen in zo korte tijd. Even na zes vertrokken ze weer. Kaart op schoot, geen idee hoe ze zouden rijden.
Bijkomende storing: rond Nuth werden dit weekend alle aan- en afvoerroutes en aansluitingen naar de buitenring verlegd en opnieuw aangesloten.
Al een hele vooruitgang dat ze tot hier kwamen.

Meer vooruitgang boek ik met het geknoopte vloerkleed. Gisteren en vandaag heb ik 3 rijen geknoopt. Dan zie je wel dat er iets gebeurd is.
Ik heb er geen foto van gemaakt.
 

Terwijl Terwijl Willem-Alexander zijn stropdas geknoopt kreeg, terwijl Laurentien probeerde er zo koninklijk mogelijk uit te zien, terwijl Maxima zich in een donkerrode lange japon hees en wachtte op het dichtritsen van de sluiting en Constantijn voor de zoveelste keer zijn bril gepoetst in zijn handen geduwd kreeg, zat ik aan het getouw en knoopte weer een rij. Moet het allemaal zelf doen. En doe het graag.
Het blijft monnikenwerk. Maar het knopen van geknipte stukjes gaat sneller dan via een latje.
Ik heb nu ongeveer 5 cm geknoopt.