Blog van hans

Het zou wel eens de laatste mooie herfstdag kunnen worden. Ideale dag om een bezoek te brengen aan een openlucht attractie in ontwikkeling.
Slot Schaesberg.
Een troosteloze ruïne wordt grondig opgeknapt tot een aantrekkelijk toeristisch evenement.
Het zal nog wel een paar jaar duren voor het geheel klaar zal zijn.
Rijksmonument. Dat wil zeggen, er is subsidie voor de wederopbouw.
    Om van het vaste land naar een eiland over te varen moet je eerst maar eens trekschuitkracht leveren. De boot lag aan de overkant, der Wolgaschlepper zorgt ervoor dat ze aanlegt aan de oever, aan deze zijde. Het instappen gaat praktisch moeiteloos, de opluchting is duidelijk zichtbaar! En dan trek je de boot weer naar de overkant. Je meert aan bij het tweede eiland. Om weer "vaste voet" te krijgen loop je over een brug, en daarmee sta je dan op de grote binnenplaats, of wat dat moet worden.
Al met al heel verrassend, de moeite waard. Over een jaar of zo weer eens gaan kijken, dan zul je zeker vooruitgang zien.

Of het niet genoeg was, gingen we verder, nog dieper de geschiedenis in. We bezochten in Heerlen het Thermenmuseum.
Na ons eerste bezoek, kort na de opening, waren we er nooit meer geweest. Een breed opgezette presentatie van het geheel. Heel duidelijk, korte informatie, overal werkten de knoppen en lichtjes, animaties en 3D presentatie.
Toch langer dan een uur hebben we er rondgelopen, gekeken, geluisterd en verbaasd.

De lappen die ik weefde om er kussens van te naaien worden momenteel onder handen genomen door mijn betere helft.
De naaimachine staat op tafel, de kopspelden wachten in hun doos, de lappen zijn gevouwen.
 

Vandaag, zojuist, is de eerste handdoek van een serie afgeweven. Kleurig, fijn weefsel.
Het voelt, zelfs ongewassen, al heel soepel aan. 
Ik hoef er nog maar 18 - 19 stuks!

We hadden tickets besteld voor het Liberation Concert, dat vanmiddag op de militaire begraafplaats in Margraten gespeeld zou worden.
De weersomstandigheden zijn momenteel zo onaangenaam dat het Philharmonisch Orkest het niet verantwoord achtte het concert uit te voeren.
Gistermiddag kregen we een mail met de mededeling dat alles gecanceld werd.

Heel jammer!

Maar, ieder nadeel heeft zijn voordeel.
Heb ik extra tijd om de eerste officiële inslagen te doen. 
Deze keer heb ik weer eens één van de basale bindingen gekozen, "panamabinding", een afgeleide van de linnenbinding.
Hierbij wordt de inslag telkens twee keer door dezelfde opening gevoerd.
Het effect is wat speelser dan de linnenbinding, het doek is soepeler.
 

De spoelen liggen klaar om verwerkt te worden.

De eerste inslagen.
Bedoeld om te controleren of elke kettingdraad op de juiste plek zit. Of er geen verdraaiingen zijn.
En warempel! De laatste 6 draden zijn verkeerd doorgehaald. In plaats van schacht 9 en 10 gebruikte ik schacht 10 en 11!
En dat betekent losmaken, opnieuw doorhalen, aanbinden en weer proefdraaien.
En nu klopt het geheel.
  

    Van links naar rechts:

Foto 1: 10 cm ketting zijn door het riet gehaald. Telkens met 2 draden tegelijk. Dat komt op 12 draden per cm.
Foto 2: op de helft.
Foto 3: Weer een deel van het voorbereidend werk gedaan.
Foto 4: de ketting is aangebonden aan de doekboom, het weven kan beginnen.

We zijn een paar dagen verder, er was aangenaam bezoek, er werd gewerkt aan de nieuwe rollo's, en tussendoor heb ik al enkele centimeters aan ketting door de hevels gehaald.
Het begin is steeds moeizaam, een bepaald ritme komt met het doorhalen. En dan wil het wel wat sneller vooruit gaan.
     Deze ongeordende bundel omvat 80 draadjes, verdeeld over 8 schachten. 

De halve ketting is door de hevels gehaald.
De ketting ligt klaar om door het riet gehaald te worden.

Ondertussen is de tweede helft van de ketting geschoren. Het volgend punt is ook al gedaan: verdelen in de evenaar of effenaar.
Nodig om  de ketting regelmatig te verdelen over de kettingboom.
  

Het volgend karwei doen we met hulp van mijn betere helft. De een draait op, de ander houdt de ketting strak, op spanning. Dat is te zien op de tweede foto.
En nu volgt het volgende langdurig karwei, de kettingdraden een voor een door een hevel halen! Monnikenwerk!

De halve ketting is geschoren. Een dik pak garen wacht op verdere verwerking. 
Dat gebeurt pas als de tweede helft geschoren is.