Weblog

Vanmiddag hebben we een paar boodschappen te voet gedaan. Te voet naar het dorp, een kop koffie gedronken,
en weer terug, deels via een andere weg.
Daarna ben ik weer naar de zolder vertrokken om het tussendoortje af te weven.
En dat lukte!
    
voor- en achterkant ...                                       close up...                                        dit moet het worden...

De zijkanten worden afgewerkt met vlecht- of macraméwerk. En het resultaat wordt een royale schoudertas.

Vanaf vandaag hangt in het gemeentehuis van wat ooit Nuth was, nu Beekdaelen heet,
een expositie van oud en nieuw werk van Josef Kerff.
Heel veel en per werk ook nog eens heel veel te zien!
Een paar "oude" werken:
  

Zeker de moeite waard om te gaan kijken, maar neem de tijd!

Toen het veelgenoemde vloerkleed van het getouw kwam bleef nog een royaal stuk ketting over.
Te jammer om zo maar op te ruimen.
En omdat er links en rechts bij de kinderen van kennissen "Nachwuchs" groeit moet er wel eens 
een cadeautje komen. Op deze ketting weef ik met dik materiaal een lap waarvan dan weer 
een tas gemaakt kan worden.

Een overzichtsfoto en een detailopname....

Mijn betere helft verraste me vanmorgen door achter de naaimachine te kruipen en 
de afgeknipte handdoeken te zomen.
                                  
Met veel zorg worden de afgewerkte doeken gevouwen en gestapeld.                 Op deze foto wel. 
Op deze foto's is niet te zien dat voor- en achterkant verschillen van elkaar.

En vanmorgen was het dan zover!
Het vloerkleed is van het getouw.
Nu volgt de afwerking!
 Een moment in het van het getouw halen van het vloerkleed.
De grijze streep is een beveiliging tegen het losschieten van de kettingdraden.
De kettingdraden knip ik met 4 tegelijk los en leg ze vast met een knoop.
Daarmee voorkom ik dat de rest van de ketting uit de hevels en het riet glipt.

Vanmorgen heb ik de laatste knoop gelegd!
Toch wel een speciaal moment. 
We hebben het vastgelegd met een kort videofilmpje.
Dat moet dan wel nog geplaatst worden.
Ik heb de opdrachtgevers per foto en film op de hoogte gehouden.

Wat nu volgt is het afwerken, zomen, en met hulp van de vakman het geheel
vastleggen op een ondertapijt.
Ik ga nu verder met het weven van de zelfkanten.
  

 Het laatste eindje.....                           Klaor...op t zuime nao!                         deze, linker, kant is op de goede hoogte.

Gisteren nam ik een vrije dag.
De reden?

78 Jaar geleden zag ik voor het eerst het daglicht!
Wat toen nog Schoolstraat heette, bijna op de hoek met Stationstraat, ( met 1 -s ), nummer 27, was mijn geboortehuis.
Een warrig jaar, 1942, oorlog, al kreeg ik daar weinig van mee.
Ik was een rustige, makkelijke baby werd me later verteld.
Ik herinner me daar weinig van.
Nou ja....

De dag begon met het gewone programma, fitness en spinning bij Gitek.
Samen met een collega- sportster was er de gebruikelijke tractatie.
's Middags hadden we gereserveerd bij Thermae 2000, in Valkenburg.
Ook als je een eigen sauna hebt is een morgen of middag in een openbare
weer eens "wat anders".
En ten slotte was er een reservering in het Casino-restaurant.
Een heerlijke Thaïsche currysoep, daarna lam met asperges en rösti. 
Niet te versmaden.
Het aperitief kregen we van één van de obers.
De avond sloot voor Tiny heel gunstig af met een royaal positief resultaat.

Nog 10 rijen te knopen.
Het gaat nu heel snel. Vandaag maakte ik 5 rijen af.
En terwijl ik knoop, ben ik bezig met het volgende project, het geboortekleed voor de jongste spruit aan de stamboom van mijn klant,
waar ik al eerder voor werkte! 
Ideeën komen en gaan, blijven hangen, zijn niet uitvoerbaar binnen deze opdracht, de materialen zijn al in huis.
 
Het uitpakken van een doos materiaal voelt nog steeds als een "Sinterklaas-moment".
 

Er wachten nog 20 rijen om geknoopt te worden. 
Vandaag heb ik weer twee rijen gedaan. Het schiet op!

Ook vandaag hebben we een begin gemaakt met het zomen van de vaatdroogdoeken die ik een tijd geleden weefde.
Tot nu toe was er geen tijd en gelegenheid om deze serie af te werken.
  
Mijn immer vlijtige betere helft speldt de omgeslagen afgeknipte doeken vast.
En dat gebeurt héél precies.
De voorraad is opgerold, het worden 14 à 15 doeken.

 
Weer een mijlpaal! De laatste zwarte bundeltjes zijn verwerkt. En daarmee is een van de moeilijkere
materialen om te knopen niet meer nodig.
Nu volgt nog ongeveer 15 cm van het witte mengsel.
Daarvoor moet ik wel een klos geel bij bestellen, op = op!
Gisteren waren de opdrachtgevers komen kijken.
De reacties varieren van "Waanzin!", tot een stil kijken, voelen en realiseren dat dit wel veel werk is geweest.