Weblog

De afspraak was tussen twee en half vier dinsdagmiddag. Aldus geschiedde.
Twee mannen van de dakgootfirma stonden voor de deur.
Nadat ik uitgelegd had wat er aan de hand was met de reparatie, gingen ze aan het werk.

Aandachtig kijken naar de goot, aandacht voor de deur, met een hand tasten tussen deur en kozijn.
"Dat ligt niet aan de dakgoot, regenwater komt via de deur naar binnen. Hier staat de deur enkele millimeters van het kozijn, regenwater loopt naar binnen en 
zoekt dan zijn weg via de deur naar beneden en loopt de varanda in!"
"Dat heeft nog nooit iemand gezien!"
Hij vraagt een gieter en giet een kleine hoeveelheid water tussen bovenkant deur en kozijn.
Hij maakt de deur open:" Kijk maar, daar komt het water!"
En warempel, er vormt zich een klein plasje onder de verticale stijl.
"Dat komt ook omdat het afdekrubber gekrompen is. Ziet U?"
  
Helaas kunnen zij dit niet repareren, weten wel firma's die dat wél doen. 

Dat wordt googelen!

Gisteravond en vandaag was het dan zover!
Het heeft geregend, voldoende om te zien of de reparatie geholpen heeft.
En het heeft er alle schijn van dat dat het geval is.
Het had zoveel eerder gekund, maar goed, dat is nakaarten.

Om 22.30 uur.
Helaas... na een fikse regenbui vanmorgen en vanmiddag stond er weer een plasje water in de serre, precies op de plek waar het water steeds binnenkwam.
Ik heb al contact opgenomen met de firma. 
Ze komen kijken!

Niet alleen verlangt menigeen naar een stevige bui om enige verkoeling te halen, bij ons heeft die regen nog een tweede doel.
Vandaag hebben twee deskundigen aan de serre gewerkt. Na 40 jaar waren in de dakgoot gaten gevallen. Onvoorspelbaar liep het regenwater via de profielen over de vloer.
Controle leverde duidelijk schade op. Nu ligt in de dakgoot een nieuwe bekleding, goed afgewerkt, onze hoop is op een fikse bui gevestigd. Dan moet blijken of het resultaat heeft gehad.
Een ander vervelend punt was de linkerflank van de dubbele deur. Met veel moeite schuurde die over de dorpel als je helemaal wilde openen.
Een kleine ingreep was voldoende om dat euvel te verhelpen.
En dat werd voltooid bij ruim over dertig graden, in de volle zon.

Soms moet je met een ontwerp creatief omgaan met het materiaal dat je ingekocht hebt.
Zoals nu, ik ben bezig met de laatste kussenovertrek. 
Het garen voor de ketting is nog volop in voorraad, de inslagkleuren raken langzamerhand op.
De zesde variatie op één ontwerp wordt daarom veel kettinggaren, nu gebruikt als inslag. 
Daartussendoor lopen dan streepjes met de andere kleuren.

De ultieme kwade droom van iedere wever.
Je hebt geweldig garen, geen breuk in de ketting, de inslagen verlopen zonder problemen.
En dan ben je bijna aan het einde van de ketting gekomen, nog één kussenovertrek en dan trekt de ketting op één plek uitermate strak. 
"Dat kan toch niet!", denk je. Je gaat voorzichtig kijken wat er aan de hand is. Jawel!
Bij het opbomen van de ketting heb je een telfout gemaakt, je hebt op 1 plek 1 draaiing te weinig gemaakt!
Een verlies van 1 meter weefsel, of losknippen en aanknopen. De keuze is snel gemaakt. De ketting aanvullen met 16 draden van ruim 1 meter!
Aftellen, en zorgvuldig, volgens de opvolging in het kruis, draad voor draad aanknopen. 16 keer!
De bundel aanknopen aan de kettingboom, voorzichtig controleren of de knopen het houden, een sprong maken, inslaan, aanslaan, volgende inslag.
Dan kun je opgelucht ademen, de fout is hersteld. Nu nog hopen dat de laatste overtrek binnen de bestaande ketting geweven kan worden.
Je bent een uurtje verder, kunt verder met nummer 5.
 

We zijn al een week terug van vakantie, de naweeën werken nog door. Op de wandeling over een bergtop, van Kanzelwand naar Fellhornbergstation maak je gebruik van een pad dat in de berg gevormd is met hulp van boomstammen. Helaas niet met de meetlat erbij gelegd, maar meer zoals het uitkomt. Brede treden, hoge stappen, kort op elkaar volgende trapjes, heel verschillend, een vast ritme is onmogelijk. En dat vraagt veel concentratie tijdens het lopen. Mijn rechterheup heeft het geweten! Een paar dagen was het :" Op de plaats, Rust!" Jammer maar helaas. Alweer thuis heeft een vaardige hand met een massage geweldig geholpen. 
Dat geeft wel wat ruimte om te weven. Overtrek nummer 5 is voor de helft geweven, een klein patroontje in drie kleuren. Het garen werkt nog steeds fantastisch.
 

Alweer veertien, vijftien, zestien dagen verder, de dagelijkse beslommeringen eisen weer hun aandacht, we zijn vanmorgen weer terug bij Gitek geweest, veel gepraat, weinig gesport,de vaste groep wil weten hoe we het gehad hebben. "En ook goed weer?" "Ja, heel goed wandelweer, als het geregend had dan was dat 's nachts, dus..." "En nu weer het gewone, trainen om de kilo's eraf te krijgen, zeker!" 
Nou dat valt al reuze mee. Niet noemenswaardige verschillen met voor de vakantie.
Want we waren op vakantie.
Op het bekende, vertrouwde adres. Kleinwalsertal, Oostenrijkse enclave in Duitsland, zonder doorgaande weg.
We konden heel veel en heel goed wandelen op de talrijke paden door bossen, langs beekjes, riviertjes, de berg in, met de lift naar 2000 mtr om daar te lopen.
   Na een stevige wandeling smaakt de Leberknödelsuppe uitstekend,
je moet wel van lever houden. En als die niet je voorkeur geniet kun je nog altijd Flädlesuppe nemen, royaal gevulde runderbouillon. De vulling is in reepjes gesneden Flädle. Wij noemen dat flensjes. Of Griessklöschensuppe, Backerbsen, Maultaschen, Markklösse, allemaal varianten op beproefd recept: Brühe, soms Kraftbrühe, gevuld met een van de lekkernijen.
Al naar gelang de Gasthof, Jausenstation, Restaurant, Bauernstube, Waldeinkehr  zijn die smakelijker of minder lekker. Pannenkoeken zijn ook niet overal van dezelfde kwaliteit!

Een hele tijd geleden weefde ik een aantal vloerkleden met een katoenen draad. Sterk, veel kleuren, prachtig te verwerken.
Deze firma kondigde nu een nieuw garen aan. Op basis van gerecycled katoen, met toevoeging van algen uit de oceaan. 
Vandaag is het aangekomen. De eerste kennismaking is veelbelovend.
Heel sterk, met mijn handen kan ik het niet afbreken. Mooie tinten, geïnspireerd op de oceaan en de kust.
De extra korting die even gold kon ik niet laten schieten.

Eindelijk was het zo ver! Geen lockdowns, geen mondkapjes, geen anderhalve meter afstand, we konden gewoon naar binnen, onze plaats opzoeken en afwachten. De mannen hadden er echt zin in. Een concert zoals we al vaker mee beleefden. Oud en nieuw, ruige rock, poëtische ballades, een enkel grapje kwamen in hoog tempo voorbij.
 

En terwijl de zon zijn beste beentje voortzet, we hebben echte zomerdagen, werk ik gestaag verder aan de overtrekken van de kussens. Ik heb nu nummer 4 onderhanden. Het garen voldoet nog steeds aan de hoog gespannen verwachtingen, geenbreuk, geen rafels, heel regelmatige inslag en aanslag.