Weblog

Het opgezochte contact met EPSON werd beloond met een alleszins hoopvolle mail.
De printer die ik gebruik is er een die gevoed wordt met inktlint!
En die linten zijn nog steeds te krijgen bij het bedrijf.
Of ik er 10(!) bestel, weet ik niet, eerst zal ik moeten uitvinden waar dat lint ergens zit. Bovendien doe ik met één lint al heel lang.
Leuk voor de erfgenamen!!

Echt leuk wordt het pas als je contact zoekt met een firma, en dan met het aangeschoten jongmens aan het overleggen slaat over een printer die je in 1989(!) kocht.
Ik praat dan over iets waar ze helemaal niet van weten dat zoiets ook bestaan heeft en nog gebruikt wordt!
Toch kreeg ik een reactie van de firma. Deze printer werkt met lint en die zijn wel nog te bestellen.
Dat verwacht je toch niet na zó veel jaren.
Wat is het geval? Samen met het getouw kocht ik een printertje om opgeslagen weefprogramma's te printen.
Zo kan ik, samen met een stukje weefsel, het geweven patroon opbergen in het archief.
Omdat ik nog wacht op de hevels hou ik me bezig met de randapparatuur. De printer loopt, maar drukt niet meer af.
Ik denk dat de cartridge leeg is.
En nu mail ik met de fabrikant over de mogelijkheden om het apparaat weer te gebruiken.

Ik weet het, het is wreed, praten over iets dat ouder is dan mijn informant. Maar het zal zijn weekend niet verstoren, denk ik.
Zoals steeds, we wachten af.

Nu is de ketting geschoren, ze ligt verdeeld over de evenaar op het getouw en nu moet ik weer een pauze inlassen.
Toen er schachten mankeerden, heb ik van die schachten de hevels weggepakt en ze op de overige verdeeld. Dat is nogal een moeizaam werk.
Ze terugzetten op de herstelde schachten betekent dat ik eerst de hevels moet weghalen om ze daarna elders weer te plaatsen.
Daarom heb ik bij Thomas een nieuwe voorraad besteld. Helaas niet voorradig, het bestellen duurt twee weken.Ik heb toch voor deze optie gekozen.

 
Eén van de dames die in de tuin de cortenstalen sokkels kronen, heeft besloten dat zij niet langer wil verblijven in onze tuin.

Met andere woorden: zij is verhuisd.
Ze mag haar dagen slijten, binnen, als dame van ontvangst in de hal van een woonhuis.
De titel die ik haar meegaf: "wat môtte die hie?" is zeer passend in haar nieuwe functie.
Ze zal plaats nemen op een houten sokkel van 100 cm hoog, bij een afmeting van 18 x 18 cm.
Het geheel wordt tenslotte bekroond met een hardstenen blok van acht cm hoog.
Dat zal een waardige plek zijn.

De sokkel is ondertussen geleverd door Daemen Houtwaren in Ubachsberg.
De steen moet gezaagd worden.
Als het geheel compleet is, hoop ik een foto te kunnen tonen.

Een nieuw jaar, met een gerepareerd getouw. De overgang van 11 naar 12 ging heel rustig.
Er zijn wat lichamelijke ongemakken, waar op het moment aan gewerkt wordt.
Dat weerhoudt mij niet ervan om met nieuwe zin aan de slag te gaan met een proefweefsel.
Wat op de foto nog een onordelijke bundel garen lijkt is de niewe ketting voor een dubbelweefsel.
Het moet een sjaal worden volgens een ontwerp uit een Zweeds blad.
Ik hou U op de hoogte.
   

Dubbelweefsel wil ook zeggen twee kettingsystemen. De ene is de kaneel- en okerkleurige met 12 draden per cm,
de blauw-groene met kleurige accenten is de andere met 24 draden per cm. Deze is de bovenketting die voor het effect gaat zorgen.
De onderketting biedt daarbij houvast.