Weblog

Gisteren kwam een antwoord op de mail die ik Thomas vorige week stuurde. Helaas had hij Peter nog niet te pakken kunnen krijgen. Hij, Peter, was heel druk, druk, druk!
Het is een maand geleden dat Thomas het clavier kwam ophalen om het te herstellen, of wat dan ook.
Ik ben gelukkig het zonnetje in huis, een mens zou van minder de moed verliezen. We blijven wachten op betere berichten.

Eerste Paasdag. Geen extra uitbundige feestelijkheden. We hebben wel een wandeling gemaakt in de middaguren.
Eerst naar Helle, toen via  het Omlooppad  naar Aalbeek, vandaar richting Schimmert, om dan via allerlei veldwegen  weer terug te komen in Grijzegrubben.
Zo hier en daar lag een veer, mooi genoeg om op te rapen. Het zijn vooral duiven, die een veer laten vallen.
Thuisgekomen heb ik ze meteen verwerkt in mijn "voeëgel". Vanzelfsprekend zie je dan weer wat oneffenheden om bij te werken. 
Nu heb ik het ontwerp voor "af" verklaard. Een belangrijk moment. 

Ik kreeg van verschillende belangstellenden de vraag waarom de aanwijzing om foto's te vergroten bij hen niet werkt.
Het ligt waarschijnlijk aan het feit of je wél of niet Mozilla Firefox geïnstalleerd hebt op je pc of laptop.
Het is zó gefikst, kost niets en je hebt veel extra mogelijkheden.
De webmaster heeft gisteren een aantal berichten en foto's herschikt.
Alles staat nu op de goeie plek met de goeie afbeeldingen.
Veel plezier met het lezen en kijken.

Niet alleen de morgen, ook een deel van de middag heb ik besteed aan "d'r voeëgel in d'r wink"
Met een paar duidelijke toevoegingen heb ik benadrukt dat hij het heel goed doet.
Al kan hij het zelf niet beamen.
Met een nette uitdrukkking: pluimstrijkerij!
Ook de kop is nog wat bijgewerkt, het deel, dat praktisch niet te zien zal zijn, is hier en daar aangevuld.
  

  Het grootste deel van mijn werk is nu wel gedaan. 
   Hij blijft nu wat dagen staan of liggen, al naargelang dat geïnterpreteerd wordt.
   Kleine aanpassingen, even nog wat gladstrijken, misschien nog wat aanvullen,
   deeltjes van het werk die je na kritisch bekijken pas opmerkt.
  
   Ja, en dan gaat het richting bronsgieterij.
    Naar Grathem.
    Een schatting, gewicht, extra werkzaamheden, ik heb geen idee wat het gieten
    zal gaan kosten.

De hele morgen is opgegaan aan het iets agressiever maken van de vogelkop.
De snavel wat korter, de oneffenheden in de huid weggewerkt, de ogen bijgewerkt, je zou het niet zeggen,
er zitten wel weer heel wat uren in.

Heel ander werk.
In oktober van het vorig jaar bezochten we een expositie van Maril, eeuwenoude vriendin van Tiny, van de beruchte "jaargang '67".
Een groepje afgestudeerde kwekelingen die nog steeds contact hebben!
En Maril heeft zich ontwikkeld tot een beeldbouwster met een heel eigen vormentaal en stijl.
Deze lady had al gauw mijn hart gebroken. Sindsdien fleurt zij onze kamer op.
Minitieus schilderwerk als versiering herinnert aan aboriginal  "pointilisme".  Niet zo verwonderlijk met een dochter in Australië!

Gisteravond heb ik hoofdzakelijk aan de kop van de vogel gewerkt.
Nog wat omhoog getrokken, een kleine draai extra, de snavel gaat de goeie kant op, nu komen de finesses.
Het was (kijk op: )  19 maart dat ik begonnen ben aan dit werk.

Het gaat ergens op lijken. Ter ere van de nieuwe naam enkele foto's.

De detailfoto's tonen dat er met verschillende materialen gewerkt wordt. Hoe dat gegoten moet worden, is de taak voor de gieter.

.

Leuk bericht.
Terwijl ik aan de vogel werk, speelt steeds een dialectliedje door mijn hoofd.
Voeëgel in d'r wink..
Om zeker te gaan heb ik een mail gestuurd naar Paul Weelen om te vragen of ik die titel mag gebruiken.
Als naam voor mijn werk.
Vanmorgen kwam al antwoord. Het is een lied van Ger Bertholet.
Maar ik mag de titel zonder enig probleem gebruiken.

Daarom staat het relaas over het werk onder de nieuwe titel: voeëgel..
Paul en Ger, bedankt.

Als je eenmaal weer aan de slag bent gegaan met was, blijft het werk steeds weer terugkomen.
Bij alle andere bezigheden speelt dat voortdurend in je gedachten.
Vanmiddag heb ik de tuinmeubelen schoongemaakt, ondertussen vorm ik verder.
Om "goeie" vleugels te krijgen, ga ik in de wei op zoek naar veren.
Onze ene kip wil ik niet vleugellam maken, ze heeft toch al zo weinig.
De oogst is niet erg groot, maar Tiny wist dat er een voorraadje moest liggen, in een blauwe plastic zak.
En die weet zij dan ook te vinden.