Weblog

Tja die boom, daar is al heel wat over te doen geweest.
Toen we pas in Grijzegrubben woonden, plantten we in de voortuin een lijsterbes, samen met een paar andere, om op die plek een accent te hebben.
Wat een boompje was, groeide uit tot een forse sta-in-de-weg. De mindere groeisels werden al snel gerooid.
De mooiste bleef staan, werd een keer getopt, groeide in de breedte en stilletjesaan werd hij overwoekerd door een aangewaaide klimoprank.
Als je eenmaal klimop in de tuin hebt, krijg je hem er nooit meer uit.
Dat is wel gebleken.
Regelmatig knip- en snoeiwerk zorgde ervoor dat het allemaal niet te uitbundig werd.
Maar klimop is hardnekkig en de lijsterbes werd volledig ingepakt. Een stel eenden wilde er nestelen, maar er was geen water.
En op een dag was het niet langer houdbaar: de oudste boom in de voortuin gaf de geest.
Vanmiddag wordt hij afgevoerd.

Rob hangt de kar achter zijn auto en dan gaat het richting milieupark.

Vandaag heb ik 32 cm geweven. En daarmee heb ik ook de twee eerste klossen helemaal op.
Het gekochte garen zal voor een groot deel opgaan aan deze, tweede, lap.

Het garen om daarmee de boordband te weven hebben we vanmiddag uitgezocht.
Bij gelegenheid kan ik daar al eens een staaltje van weven, op een karton.
Waar bankafschriftenboekjes al niet goed voor zijn.

Aswoensdag.De bijna lenteachtige natuur nodigt uit om weer eens in de tuin te kijken wat er aan werk wacht.
Dat is niet gering.
In de voortuin is spontaan een boom gekiept, achter het huis ligt het bezaaid met afgebroken en gewaaide takken.
De vijver is heel helder, krabbenscheer ligt nog op de bodem.
Met een lapje koperpoets ben ik aan de slag gegaan om de "glanzende kiemcel" weer glanzend te krijgen. Dat lukt vrij aardig.
In één moeite door heb ik d'r voeëgel ook hoogglanzend gepoetst, althans de snavel.

Het moge duidelijk zijn dat de webmaster niet uitsluitend bezig is met sjoepkarraces en meer van die grappen.
Vanmiddag kreeg ik zijn bericht dat hij het interview met Lokale Omroep Nuth in de site heeft "gehangen".
Op de startpagina vindt U in de navigatielijst een nieuwe link. Interview Omroep Nuth. Door die aan te klikken komt het filmpje meteen in beeld.
Ik hoop dat U er plezier aan beleeft.

Carnaval of geen carnaval, dat was dit jaar niet de kwestie.
Gewoon geen vastenavond, maar werken!
Vanavond heb ik de 1 meter grens bereikt, van het doek dat de applicatie moet worden.
Soms weeft zich vanzelf een lusje in het weefsel. Ik laat dat zitten, omdat fouten mogen.
Een beetje mandala-filosofie. Bovendien, ook in de natuur is niets volmaakt, elk gingkoblad heeft zijn eigen karakter en uitzien.

Deze lusjes zullen wel of niet op een deel van een blad zichtbaar zijn en ze worden niet opzettelijk weggeknipt.

Omdat een plaatje meer zegt dan duizend woorden, zegt men, een foto van het stukje dat ik gisteren geweven heb met de gekozen combinatie.

Terug van tandarts en garenwinkel, ben ik heel snel naar boven gegaan om de keuze uit te proberen.
Tiny heeft een nieuwe keuze gemaakt uit alle tinten groen die er waren.
En het is een goede keuze!
De menging is minder hard, het geheel past beter bij de andere doek. Een klein stukje geeft al een duidelijk verschil.
Het tweede hoofdstuk kan geschreven/geweven worden.

Eerst heb ik een aantal spoeltjes gedraaid.
En daarmee ben ik aan de slag gegaan. Nu staat er al 20 cm aan te gebruiken weefsel op de doekboom.
Het ziet heel goed uit, dit stukje vraagt ongeveer een uur werk!

Om een definitieve keuze te maken in de mogelijkheden van garens heb ik twee combinaties gemaakt.
De ene is een handmatig geverfde katoenen draad samen gespoeld met een draad glanskatoen in één kleur,
de andere is diezelfde gemêleerde draad, gecombineerd met een draad zijde.
In de satijnbinding die ik gebruik gaat het vooral om de glans die op het weefsel komt te liggen.
Dan werkt zijde wel mooier.

Dit zijn verschillende proefjes. Op foto 1 is geweven met hetzelfde garen waar de ketting van geschoren is. Dat wordt een grof uitzicht.
Foto 2 is het resultaat van twee combinaties, op de afbeelding nauwelijks te onderscheiden.
De derde foto is een close up van de drie inslagen.

Het regelmatig terugkerend donkergroen motiefje, onherroepelijk bij deze garens, was niet helemaal wat we willen.
Daarom combineerde ik een andere kleur groen, katoen, met de lichtere. Dan wordt het geheel onregelmatiger, dat is mooier en meer gewenst,
maar de tegenstelling met de blauwe achtergrond is te hard.
Nu ligt het werk even stil.
We gaan naar de winkel om een andere kleur uit te zoeken.
 

Het doel dat ik vandaag wilde bereiken, heb ik gehaald.
Dat was nog een deel door de hevels halen, de ketting in bundels van drie draden door het riet trekken , de bundels van twee centimeter aanknopen en op spanning brengen,
het te weven programma intoetsen, en..
een proefstukje weven, ter contrôle van alle werk.
En het werkt.
Zonder fout, regelmatig, mooi dicht tegen elkaar aan gelegd.

Kan ik morgen met het "echte" inslaggaren aan het werk.