Weblog

Een regendag. Geen weer om in een voorjaarstuin te werken, of om te lopen.
Maar wel de ideale weersomstandigheden om binnen aan het werk te gaan.
En dat heb ik dan ook gedaan!

De ketting voor tien shawls zit op de kettingboom. 816 keer is die rondgedraaid om zo 24 meter op te winden.
Tja, en dat voel je in je schouders. Kan Philip er dinsdag zijn creativiteit op loslaten.
Op de foto ben ik al een stap verder. Het klossenrek en de directe schering mechaniek zijn weer verhuisd naar de zolder.
De kruislatten zitten al in de ketting, het doorhalen door de hevels kan beginnen.

De eerste segmenten zitten op de kettingboom. Het opdraaien gaat handmatig, waarbij een regelmatige snelheid heel belangrijk is.
Zo hou je de spanning op de garens. Bovendien lopen ze dan per centimeter gemakkelijker van de voorraadklossen.
Om dit te doen is er geen spanning op de kettingboom.

Van boven naar beneden: klossenrek, opboomtelwerk, twee segmenten op  de kettingboom.

De cone van een kilo is opgedeeld over zeven klossen. Het klossenrek is ingericht. De garens zijn doorgehaald.
Het opbomen kan beginnen. 23 Keer rond en dan nog tien centimeter extra. Dat levert een ketting van 24 meter op.
Het was nog denken, hoe moet dat ook al weer? Het is een hele tijd geleden dat ik deze manier van opbomen hanteerde.
Maar fietsen en zwemmen verleer je ook niet, het gaat alleen iets moeizamer.

De aankoop is gedaan. Twee tassen vol prachtige garens in tien kleuren.
Mijn handen jeuken om weer aan de slag te gaan.

Het zijn geen harde kleuren, het materiaal voelt heel zacht aan. De grote grijze cone wordt opgedeeld acht even grote delen.
Dat vormt de ketting. Deze keer ga ik de directe schering gebruiken. Daarmee kun je een langere ketting op het getouw zetten.
Dat wordt deze keer 24 meter.
De bedoeling is om er tien shawls van te weven, waarbij telkens een kleur in de ketting wordt toegevoegd,
op de plek waar de andere kleuren ook zijn. Daarmee ontstaat dan een reliëf in het weefsel.

Nu de voortgang van de wade afhangt van hulp van buitenaf, heb ik tijd en gelegenheid om een
"tussendoor" te weven. Dat zal dan een serie shawls worden, op één ketting met variaties per exemplaar.
Ik denk aan een serie van 10 à 12 stuks.
Het materiaal waarmee ik weef zal het GOTS - katoen van Venne worden.
Een katoen dat vanaf de bodem waarin de plant groeit tot en met het rek van waar het verkocht wordt,
streng gecontroleerd is op biologisch-organisch verantwoorde aanplant, verwerking, en levering wereldwijd.
Zelfs de machines waarmee het garen op klossen wordt gewonden, mogen alléén daar voor gebruikt worden.

Het materiaal voelt heel zacht aan. Nog niet echt zeker of dat door de andere aanpak komt,
maar een groot plus ten opzichte van het "oude" katoen.
GOTS is de afkorting van Global Organic Textile Standard.

Het is zover!

Vanmiddag is de lap voor de gingkobladapplicatie van het getouw gekomen.
De eerste reactie was: het lijkt wel kazuifelstof, het valt heel mooi, zwaar, heeft een prachtige glans.
De groene kleur was vroeger in de kerk in gebruik tijdens de weken na Pasen tot aan Pinksteren, geloof ik.
Ik heb hem al afgeknipt en uitgeklopt, opgevouwen en weggelegd.

 Enkele foto's en detailopnames van de lap, die vandaag van het getouw gekomen is.
 De achterkant toont een willekeurige tekening, veroorzaakt door de afwisseling van kleur in de ketting.

Eindelijk heb ik de draad weer opgenomen. Gisteravond en vandaag heb ik een hele klos verwerkt,
omgerekend is dat een stuk van ongeveer 25 cm. Daarmee is het totaal op 1 meter 90 gekomen.
Het zou voldoende kunnen zijn, maar de voorraad ketting en gespoelde garens vragen om wat meer te weven.
Bijkomend voordeel is dat we dan royaal kunnen knippen.

Het lijkt wel of ik een sabbatical week genomen heb van het getouw.
Verjaardag, toen fitness, er waren allerlei boodschappen die gedaan moesten worden,
in huis wachtten een stel klussen op afwerken en reparatie, door van alles en nog wat schiet het werk er bij in.
Gisteravond heb ik weer eens, bij uitzondering, op vrijdag meegedaan met spinning bij Gerard, en dan meteen twee uur achter elkaar.
En dat is nog niet voldoende: hill!! Maar het liep heel soepel en zonder mankementen.
Vanmorgen en een deel van de middag is opgegaan aan het bakken van Linzer Torte. Dat kost toch wel wat tijd.
Tussendoor moest de oprit sneeuwvrij gemaakt worden. Zonder succes overigens, nu, na een uur of twee, zou ik weer aan de slag moeten.

Tja, ik ontkom er niet aan.
De jaren rijgen aaneen. En nu ga ik hard op de 80 toe!, om met onze buurvrouw te spreken, toen we nog op de Boschweg woonden.
Dat is alweer 35 jaar geleden.
We hebben de heuglijke dag op gepaste wijze gevierd. Ontbijt in Aken, Carolustherme in Aken en een Italiaans restaurant in  Aken.

Het was een heel geslaagde dag, ook al omdat zó veel goede wensen gestuurd werden, per mail, per e-post, per TNTpost, per sms-bericht en natuurlijk lijfelijk.
Als we in Aken zijn kijken we steeds even bij Teddy & co naar de Steiff-dieren.

Toen we de smaak te pakken hadden, wisten we van geen ophouden. Behalve de boom vol klimop die spontaan omgekiept was,
stonden er nog twee bolacacia's bij de voordeur.
Daarvan was er één niet meer uitgelopen, als je er tegen duwde leek het of hij omviel. De keuze van wel of niet omzagen was gauw gemaakt.
Om!
De andere stond wel nog wat vaster, maar had duidelijk de tekenen van zijn buurman. Na ampel overleg is die ook omgezaagd.
Aan het begin van de oprit is een driehoek ooit beplant. De coniferen die daar stonden, waren in de loop van de tijd uitgegroeid tot lelijke,
warrige groeisels. Die stonden al langer op de nominatie om weggehaald te worden. Dat was dus gisteren het geval.
En alles bij elkaar was het voldoende om twee keer naar het milieupark te rijden met een kar vol snoeihout.

Rob, dank je wel voor de logistieke ondersteuning bij dit karwei. Tel daar bij op het zagen, het kapot hakken, het laden en vervoeren,
de maaltijd was dik verdiend!