Weblog

Denk je meer dan genoeg garen van een bepaalde kleur te hebben ingekocht, blijkt dat het jammer genoeg te weinig is.
Dus bij bestellen. Omdat ik weinig tijd verloren laat gaan, bestelde ik per email, webshop.
En dan komt TNT in actie. Gisteren al de aankondiging dat ook gisteren afgeleverd wordt, niks hoor.
Vandaag weer een nieuw bericht, met een tijdblok. Dat wordt weer bijgesteld. 
Maar uiteindelijk komt de bode het pakje afleveren. Met een aantal andere pakken voor mensen in de buurt.
Ik ben direct weer aan het werk gegaan. 
10 Centimeter over de helft.

Stug doorwerken.
Rij na rij.
En dan zie je het werk vooruitgaan.
Foto's, die ik aan geïnteresseerden toon, dwingen wel respect af.
Vooral als maten, tijden, meters, werkwijzen en zo aan de orde komen.

Een "niet-gecensureerde" foto, regelrecht uit het atelier. 
7 Centimeter voorbij het midden.

Maar vandaag, na de middag heb ik de draad weer opgepakt en heb de volgende rij geknoopt.
Het midden van het geheel, nog drie rijen, dan wordt aan beide zefkanten één knoop minder gelegd,
dat is dan het begin van de ronding, "op weg naar het einde".
Al bedoelde Reve daar wel wat anders mee!

Al heel wat zakdoeken zijn in de prullenbak beland. Al lang niet meer zó verkouden geweest.
Daarom ben ik niet naar de fitness op donderdag gegaan.
En de spinning is er ook al bij in geschoten. 
Daarom had ik een extra morgen.
En die heb ik deels besteed aan het getouw waar de plantaardig geverfde ketting wacht op
afwerking. 
Lekker in de zon, achter het raam, was het goed te doen. 
 

Van oudsher de "Sinterklaasvieringsdag" bij al die gezinnen waarvan de man ondergronds werkte.
En dat wil zeggen tot zo'n 800 - 900 meter en dieper onder het oppervlak om daar steenkool te delven.
Hard werk, niet echt gezond, maar het betaalde goed. En in veel gezinnen was het van "vader op zoon".
Soms werd het ook gebruikt als dreiging.
"Als je niet wil leren, dan ga je maar in de mijn werken!"
De patroonheilige van de mijnwerker is Barbara. 
Haar levensverhaal eindigde in een toren, opgesloten, omdat ze de wil van haar vader trotseerde.
De viering van de naamdag van Barbara was in mijnwerkersgezinnen belangrijker dan St. Nicolaas.
En daarom werd die dag gekoppeld aan de uitdeling van cadeautjes door de andere Heilige.
 

Er zijn nog vier regels te knopen, dan ben ik op de helft!

Dat was om 11.50 uur.
Na de koffie, een paar uur later was het zo ver.
 
Hier en daar lijkt het niet even breed, dat komt door de hoge pool die ik gekozen heb.

Het commerieel gedoe van gisteren, black friday, is gelukkig aan mij voorbij gegaan.
Weliswaar hebben we een kop koffie gedronken bij MAKADO in Beek, maar verder geen 
onzinnige zaken die je niet nodig hebt en die maar liggen of staan te verstoffen ergens in een berging.
 

We naderen de helft.
De hele week en het vorige weekend heb ik dagelijks twee rijen geknoopt.
En dan zie je wel wat vooruitgang.
Als je dan ook nog een spiegel gebruikt lijkt het helemaal opgeschoten.

De kleine, gemeleerde cirkel nadert de voltooiing. En dan ben ik op de helft.
 

Vandaag kon ik niet naar de wekelijkse dinsdagfitness.
Dat gaf de gelegenheid om drie rijen te knopen.
Dan zie je wel vooruitgang.
 
49 centimeter!

de onderkant

Als je in een soort van roes regelmatig knoopt aan een vloerkleed dwalen de gedachten wel eens af.
Zo ook vandaag.
En via allerlei sprongen kom ik dan bij de jaarlijkse nieuwjaarswens.
Het idee is geboren!
Nu nog uitvoeren....

We zijn een week verder. In die tijd heb ik warempel niet stil gezeten.
Ik heb nu 41 cm geknoopt, de kleine binnenste cirkel is 1 cm hoog!
Maar dat is op deze foto niet te zien.
       

De zwarte ring lijkt onregelmatig, dat is het gevolg van de hoogte van de pool.
Met wat moeite zou je een keurig strakke lijn kunnen vormen.
Een kort plezier, een enkele beweging verstoort de regelmaat zonder meer.

Vanmorgen om kwart over negen, telefoon!
Een ongewoon vroeg uur. En een onverwachte spreker.
Maar, geloof het of niet, ik dacht op dat moment aan hem.
Het was de opdrachtgever voor het geboortekleed dat in april-mei klaar moet zijn.
Hij informeerde of ik al wat verder was met hoe het kleed gaat worden.
Naar waarheid heb ik hem mijn ideeën verteld.