29 mei 2024 botopasi

Op 3 maart van dit jaar schreef ik voor het laatst iets over de kunstenaar die in Botopasi, Suriname aan het werk ging om ter plekke een kunstwerk te creeëren. 
Mijn aandeel daarin was hem te "leren" hoe je moet weven met materiaal dat je daar, in de bush kon vinden. Dat bericht ging over zijn terugkeer in Nuth. Hij was van plan om het hele verblijf en werk te gebruiken voor een performance waarin hij vertelde, uitbeeldde, toonde hoe het uiteindelijke werk groeide en een plek kreeg.
       
Dit is het resultaat van enkele maanden werken in Suriname.
Hij vertelde over de dag- en nachttochten die hij met een gids maakte om bepaalde soepele plantenstengels te vinden. Het te verweven materiaal moest uit de aanwezige natuur komen. De vulling van het kussen waren bladeren, de ketting had hij zelf meegebracht, een sterke juten vezel. Op de andere foto ligt de steen op het kussen, klaar om te rusten. De steen is gevonden in de rivier en met hulp van aanwezige bewoners én een tractor uit het water naar het dorp gesleept. 
Bijzonder is dat hij zijn werk achterlaat in het dorp. Eerdere kunstenaars hadden er ook gewerkt, maar vooral schilderend of fotograferend. En zij namen hun werk mee naar huis. 
Voor hem was het van begin duidelijk dat zijn werk terug gegeven zou worden aan de natuur. Daarom werden bij de vulling ook zaden gevoegd. Op den duur zal het werk volledig opgaan in de natuur en bush.
De presentatie was wel de moeite waard.

Reactie toevoegen