25 juni 2024 wreed accident 4

We zijn drie weken verder. En die drie weken zijn voorbij gegaan met weinig ondernemen, veel rust, merken dat het bewegen beter gaat, dat korstjes los laten, minder pleisters nodig zijn om wonden te beschermen, de linkerhand is pleistervrij en vanmorgen heb ik het grote pleister in mijn gezicht verwijderd!
Dan zie je pas goed hoeveel vooruitgang geboekt is.
Als een soort van afsluiting hebben we vanmiddag onze schoonzus bedankt met een bloemetje. Zonder haar hulp was het allemaal veel erger afgelopen.
Nadat ik het pleister verwijderd had, was dit het voorlopig resultaat. En omdat een mens aan alles went, zijn we vanmiddag dus eerst naar de bloemenzaak geweest en vandaar naar schoonzus. Ze was zichtbaar verrast, nam het "taartje" graag aan, maar het was natuurlijk niet nodig geweest, iedereen zou toch in zo'n geval hulp aanbieden. Waar je eerst denkt dat iedereen ziet hoe gehavend je erbij loopt, valt al heel gauw op dat die nieuwsgierigheid snel verdampt. Voor jezelf staat alles een moment stil, voor de rest van de wereld loopt alles door.
En daarmee sluit ik dit hoofdstuk af, in afwachting van de volgende ingreep, op verzoek van de dermatoloog.