18 mei 2024 Rome V

Toen we aan het verblijf in Rome begonnen hadden we in eerste instantie de St.Pieter niet op de "boodschappenlijst" gezet. De lange wachtrijen, de warmte, de drukte, alles bij elkaar woog dat niet op tegen een bezoek aan dit centrum van het geloof. Maar naarmate de dag van vertrek dichterbij kwam, werd de wens om tóch nog een bezoek te brengen intenser. En uiteindelijk hadden we een dag gekozen. Dat viel behoorlijk tegen. Terwijl we naar ons doel liepen, viel het op dat er grote groepen met gele rugzakjes en gele petten, gele vlaggen ook in onze voetsporen traden, of wij in de hunne.
Ik had al op diverse plekken in de stad gelezen dat deze dag "Giornata delle Libertad" was. De gedenkdag dat de tweede wereldoorlog voorbij was. En al de gele petten en zo, dat waren Italiaanse katholieke jongeren die een assemblee hadden, in aanwezigheid van de paus. Het grote plein was in de vrije gedeelten helemaal vol! Er galmde een pop-achtige band over de massa. Pop on Peter, zou je het kunnen noemen. Pas toen de grote poort van de basiliek openzwaaide werd het stil. Van waar we stonden zag je een aantal kleurige figuurtjes naar buiten komen. Zij omringden een figuur in wit gekleed, gezeten in een rolstoel. 
DE PAUS!
Het kon net zo goed ieder ander zijn. Maar een luid gejuich verwelkomde de groep. Gelukkig zijn er grote schermen geplaatst, zo zie je tenminste nog iets. Een lange toespraak volgde, afgesloten met de pauselijke zegen. De stoet liep weer terug naar binnen, de poort ging dicht en dat was het voor die dag. 

  

   Een paar indrukken van de drukte op het plein. 
Helaas bleef de basiliek voor de rest van de dag gesloten! Niet lang blijven hangen, er was niets meer te doen, behalve dringende massa's die door veel te kleine poortjes van het plein af konden lopen. De Friezenkerk, ook op loopafstand, was gesloten.  We liepen terug naar het centrum, begeleid door petjes, rugzakken, vlaggen in het geel van de kerkelijke kleuren.Tiny weet dan zonder twijfel een alternatieve route , waar je ongestoord, maar net zo vlug op een gewenste plek komt. We vonden een bekend terras, "Polese", een beetje verstopt achter heggen, maar nog in goede herinnering van vorige keren. Daar hebben we geluncht en na beraadslaging besloten om het morgen nog een keer te proberen. Maar dan wel vroeg vertrekken.