Weven

Als je maar stug volhoudt en vlijtig aan de getouwen blijft zitten, dan lijkt het door-de-hevels-halen best wel op te schieten.
Vandaag ben ik royaal over de helft gekomen. Er zijn nog 40 cm te gaan, dat zijn dus 340 draden door een hevel halen.

Ik stap achter het getouw uit en ga voor het scherm zitten.
Tussen allerlei huishoudelijke karweitjes heb ik nog tijd gehad om de verkeerd doorgehaalde kettingdraden wél op de goede plek te krijgen.
Nu ben ik zo ver dat ik verder kan werken. Het heeft bijna twee dagen gekost om alles op de goeie plek te krijgen, maar ik ben blij dat ik deze keuze gemaakt heb.
Een soms pijnlijke keuze. zó veel uren gewerkt en dan zonder spijt alles uithalen en opnieuw beginnen. 
Het resulteert in meer tevredenheid als je gaandweg ziet dat het voorbereidend werk beter resultaat zal opleveren.
En daar doe je het voor.
  

Vanmorgen heb ik het "probleem" met mijn betere helft besproken. Oprechte deelname aan het vergeefse werk, maar meer dan eerlijke deelname is er niet. 
De oplossing ligt voor de hand: begin maar opnieuw!
En dat gaat dus vanaf nu gebeuren. Nog langer piekeren heeft geen zin, een nieuw idee is ondertussen uitgegroeid tot een acceptabele oplossing.
Per 2 cm 1 gele draad, en per 2 cm een dubbele witte draad. Voordeel is dat er iets van reliëf gevormd wordt.

Ik sta voor een ingrijpende beslissing!

Moet ik doorgaan met het doorhalen van de ketting zoals ik tot nu toe gedaan heb, of....alles uithalen en helemaal opnieuw beginnen met dit werk?
Wat is aan de hand?
Ik telde voor iedere 2 cm 16 draden wit en 1 draad geel. Maar omdat het weefsel een gelijkzijdige keper wordt heb ik telkens 1 draad over.
Ik hield geen rekening met de gele draad die per 2 cm meegenomen werd. 
Als ik zó door ga houd ik minstens 40 draden over en daar is geen plaats voor op het getouw!
Een moeilijke keuze, er is al zo veel tijd besteed tot nu toe.
Een goede raad zou welkom zijn.

Eindelijk! Vandaag is er dan een start gemaakt met het doorhalen van de draden door een heveloogje.
Eerst heb ik op acht schachten de hevels verdeeld, twee schachten gekozen voor de zelfkanten en één schacht, nummer negen, voor de extra gele draad , die een klein accent gaat vormen in het geheel.
 Het is steeds weer even zoeken en tellen om de juiste volgorde te vinden. Het ziet er dan ook wel wat warrig uit. Maar dat "kump good".
 

De voorbereidingen op het echte weven gaan goed vooruit. 
De hele ketting is opgeboomd, alle "hens aan dek", met z'n tweeën hebben we de ketting in één beweging over de achterbalk gelegd.
Daarna alle hulpknoopjes losgemaakt en de draden gebundeld.
Tenslotte de kettingdraden verder naar voren getrokken.
Het inrijgen van de enkele draad kan beginnen.
   

Het einde komt eraan. nog vijf keer twee cm opbomen, dan is de hele ketting op getouw.
Telkens 32 omwentelingen van elk 104 cm om dan nog een deel van de volgende draai te doen.
Dat levert dan plus minus 34 meter ketting op. Mét de zelfkanten wordt dat een breedte van 98 cm.
98 Cm met elk 8 draadjes is 784 stuks. Bij een lengte van 34 meter is dat 26.656 meter materiaal.
En daar komt dan het garen voor de inslag nog eens bovenop.
Ik reken op 8 inslagen per cm, pakweg 800 inslagen per meter, dat levert dus 25.600 meter materiaal voor de inslag.
Dan kom je in totaal op ruim 52000 meter. Omgerekend 52000 : 6400 = ruim 8 kg materiaal.

Genoeg gerekend, nu een foto.
   De eerste helft van de ketting was nog alleen op te bomen. Maar dan is de afstand te groot om alle draden tussen de twee "chevaliers" te houden. Dan moet je een beroep doen op een welwillende hulp die aan de overkant zorgt voor een regelmatige opslag van de ketting. Om niet in de war te raken of de tel kwijt spreek ik elke draai hardop uit. Ik draai in een rustig tempo, dan is het tussen de lijntjes kleuren wel zo gemakkelijk. Als alles een beetje meezit zou het karwei na het weekend geklaard moeten zijn.

Het gaat weer eens een van de warmste dagen van dit seizoen worden.
Om 10.00 uur vanmorgen ging officieel het warmteplan van start.
Het betekent heel veel aanpassen aan van alles en nog wat.

Gelukkig heb ik een goed alternatief. Vanmiddag heb ik deels besteed aan het verder opbomen van de ketting.
Ik ben 10 cm verder, totaal staat nu 40 cm op de kettingboom.
Na de lange onderbreking wist ik toch nog hoeveel omwentelingen er nodig zijn. 
En ik heb nog zonder hulp kunnen werken.

We kunnen weer vooruit.
Dat hopen we althans.
De laatste draad is door alle poortjes getrokken, de hele bundel ligt met een knoop vast aan de kettingroede.
Het opbomen kan verder gaan, wat heet? opnieuw oppakken en beginnen.

Soms kun je niet verklaren, uitleggen, duidelijk krijgen waarom je niet aan het werk gaat. Werk, dat is het opbomen van de ketting.
Je staat bij het getouw, en in feite is er niets waarom je niet zou starten. De ene keer komt onverwachts bezoek, dan moet je opletten of de bel gaat.
Je wacht op een afspraak, het is te weinig tijd om een volledig segment op te bomen, maar net zo goed ben je huiverig dat er nu iets verkeerd zal gaan.
Vooral onverwachte storing is een reden om te vertragen.
Morgen hebben we geen tijd om aan de slag te gaan, verplichtingen buitenshuis.
Nou ja, het komt wel.

Een kwestie van diep zuchten, even stilstaan, overleggen met mijn betere helft en dóórgaan!
Iets anders zit er niet op. En dat heb ik vandaag gedaan.
Uit de voorraad heb ik de juiste klossen garen gezocht, de klossen die afgewikkeld zijn, geheel of ten dele, uit het klossenrek gehaald en richting zolder getogen.
De middag is grotendeels opgegaan aan het opdraaien van de klossen, helemaal vol.
De hele handel weer terug op het rek en toen was het genoeg geweest voor vandaag.