Weven

En nu ben ik al bezig met het volgende project.
De gordijnen op onze slaapkamer zijn toe aan vervanging. Verkleuringen , sleetse plekken, niet meer wasbaar, en een voorraad garen dat geschikt is voor een nieuwe versie.
Het worden lichtere kleuren, met een enkel accent in de ketting. Voor zover ik het nu overzie kies ik voor een terugkerende gelijkzijdige keper, 2/2, met 8 draden op een centimeter.
Het te gebruiken materiaal is hetzelfde als wat er nu hangt, cottoline van Venne bv.
Omdat ik een ruim gordijn wil hebben weef ik zo'n 30 - 32 meter, ongeveer 92 -95 cm breed. Van muur tot muur, van plafond tot net boven de bodem.
Mijn Belgische connectie heeft een mankement hersteld, nu kan ik de ketting scheren in delen. 
Ik ga geen ketting scheren op de scheerplank, maar draai ze nu direct op de kettingboom. Stap voor stap, 2 centimeter breed. 
Alle garen is al opgerold op klossen.
Met hulp van de spanningbox leid ik het garen gelijkmatig op de kettingboom, 31 rondjes over 2 cm!
Een hele klus, vooral omdat het tellen van de rondjes wel eens wil haperen, een overslag, of, erger, een deurbel of telefoon die stoort. 
"Waar was ik ook al weer? 26?, 29?,"  niks vervelender dan dat.
Als de telefoon niet opgepakt wordt, dan ben ik bezig!
 

De Belgische vakman is geweest. De problemen zijn opgelost.
De werkzaamheden verliepen spoedig en zonder echte obstakels. 
Zoals steeds is hij vriendelijk, correct, een taalgebruik om van te smullen. 
Hij spreekt mij steeds aan met "U", noemt me wel bij naam, zoals ik hem met "jij" en voornaam aanspreek.
En dat gaat moeiteloos.
Hij heeft een uur of twee nodig om alle herstellingen te doen, wil dan niet langer blijven, er is nog een werk dat wacht.
Ik vraag hem nog of ik bij een eventuele verhuizing een beroep op hem kan doen, met demontage en opnieuw opbouwen elders.
Hij knikt terwijl ik spreek al instemmend: "Dat is geen probleem!". 
En ik vind dat een geruststellende gedachte.

Woensdag 4 juni 11.58 uur.
De laatste inslag wordt gemaakt!
De opdracht is tot een goed einde gebracht.
En, hoe wonderlijk, de laatste 30 cm weefden als vanzelf, zonder enige fout of hapering.
De kettingdraden gingen niet lubberen, er bleven geen schachten achter, alsof er niets mis kon gaan.
Ik heb direct een bericht met foto naar mijn opdrachtgever gestuurd. 
Een entthousiast antwoord kwam terug.
We hebben afgesproken om zaterdag officieel de draden door te knippen. En dat wordt dan de handeling van de ... juist!
De spanning is van het getouw gehaald, het doek kan "ontspannen".
  Twee lege of bijna lege spoelen rusten op het geweven doek.

Het kwam alledrie voorbij vandaag.
We waren vroeg op, een onrustige nacht met meerdere sanitaire stops.
Kan, met 83 jaar.
De dag was verdeeld in twee, drie delen. Een ochtend zonder veel omhanden te hebben. Na wat huishoudelijk werk heb ik het getouw ingeschakeld en weefde zes keer  het rapport, goed voor 120 inslagen.
De middaguren werden besteed aan het bijwonen van een crematieplechtigheid, weer in het crematorium waar ik gedemonstreerd heb tijdens de open dagen, wat jaren geleden.
Nu woonden we de uitvaart van een zus van mijn zwager bij. Het was werkelijk op het nippertje, de laatsten die naar binnen liepen waren wij! Er was geen enkele plaats meer vrij. maar de medewerkers brachten stoelen en een bank naar binnen. Dat was heel goed zitten.
Het betekende dat we na de afscheidsdienst als eersten langs de kist konden lopen om even stil te staan bij de overledene. 
's Morgens weef je aan een wade, de laatste  centimeters, een paar uur later zit je in een uitvaartdienst.
Zij was een plezante tante, altijd goed voor een opgewekt praatje, intelligent, grappig, vol belangstelling voor wat er maar voorbij komt.
Er was veel belangstelling.

Bericht van de Belgische connectie! Hij komt a.s. dinsdag, na Pinksteren, om enkele problemen op te lossen.
Nu is het zaak dat ik vóór die tijd de wade tot het einde toe geweven heb. En zoals het er nu uitziet gaat dat lukken.
Het zou mooi zijn om de laatste inslag met enig feestelijk vertoon af te maken. Om dan de spanning van het weefsel te halen en aan de achterkant van de ketting de schaar in de lap te zetten.
Wat dan volgt is het afwerken van de ketting. De resterende draden worden verwerkt in gedraaide franjes, afgezet met een knoop. En dat gebeurt dan aan voor- en achterkant.
Hier en daar stop ik dan nog wat losse draadjes in.
Nog enkele foto's en dan, ja, dat was het dan!

Weer een stap verder.
De verzwaring aan de beide uiteinden zijn over de achterbalk geholpen. Dat is één, en de evenaar is eveneens uit de ketting gehaald, dat is twéé!
Bij een volgende beurt gaan dan nog de kruislatten uit de ketting en dat betekent dat er wat meer ruimte is.
Het scheelt toch een paar centimeters extra weefsel. 
En daarmee heb ik voor vandaag een punt gezet.

Het gaat hard nu. Met minder dan 10 cm per dag neem ik geen genoegen meer!
Er zijn zelfs dagen dat ik 20 cm haal. Reken daarbij dat het allemaal dubbelweefsel is, dat wil zeggen 10 cm weven is 20 cm weefsel.
Alle ketting is al van de kettingboom, stilaan schuift het op naar de achterbalk.
 Een fles azijn aan de ene kant, een bos bouten aan de andere kant zorgen ervoor dat de zelfkanten, de zijzomen, strak gespannen blijven.
Dat zorgt weer voor een mooiere afwerking.
Maar:
"Het hoeft niet zo heel mooi te worden, mijn leven was ook niet altijd even mooi. Er waren periodes dat het op niks leek, net zo goed als dat er heel mooie tijden waren. Er mag gerust hier en daar een knoopje zichtbaar zijn."
Aldus de uitspraak van mijn  klant. En klant is koning, dus U vraagt, wij weven.

Vandaag hebben we een "vrije" dag genomen. Een uitstapje naar Aken. De verzameling Musikengel is weer uitgebreid met een nieuwe muzikant, een "Engel mit Viola da Gamba". 
Maar toch even terug naar het weefwerk waar ik dagelijks aan werk.
En gisteren bereikte ik weer een punt, vier en een halve meter is geweven!
Met een duidelijke markering stuur ik dan een foto naar mijn "klant".
 

Een paar dagen verder en de reparatie voldoet helemaal.
Er zijn dan nu wel nog twee andere vervelende onderbrekingen, op onverwachte momenten, maar die wil ik laten oplossen door de Gent-connectie.
Hij is vandaag weer aan het werk gegaan, dan zal de binnengekomen post zeker behandeld worden.
Daar wacht ik op. Het werk kan desondanks verder gaan.
Na de reparatie heb ik alweer ruim 30 cm geweven.

 Het is gelukt! Na de nodige strubbelingen hebben we eindelijk de juiste schroefogen kunnen bemachtigen. Wat was het geval? De geleverde exemplaren waren te dik! De opgegeven maat was te zwaar. Toen ben ik op zoek gegaan naar een ander bedrijf dat dit spul eveneens per stuk levert. En gevonden in Voerendaal. Philip heeft ze opgehaald, hij was toch in Ubachsberg, en gisteravond lag hij al onder het getouw om de passende schroefogen te bevestigen. Dat ging heel wat gemakkelijker dan de oude exemplaren verwijderen. De nieuwe werden geplaatst, en na inschakeling en programmering kon ik proefdraaien.
En jawel! Geen enkel probleem, alles liep weer zoals het hoort. 
Kun je je mijn "JOECHEE!" voorstellen?