Weblog

Het weekend brachten we in genoemde plaatsen door. Mijn betere helft wilde zo graag
naar the Lion King in het circustheater. En haar verjaardag was een goede gelegenheid om 
aan dat verzoek te voldoen.
Het was de moeite waard. Goeie muziek, prachtige kostumering, knappe "poppenspelers",
echt een avond uit
Maar dat was niet alles. Een middag aan het strand, een terras in de zon, een heel lekkere pizza,
een behoorlijk hotel, een bezoek aan het casino.
  
Zondag zijn we naar den Haag gereden, met lijn 1. In het centrum uitgestapt, DUDOK opgezocht voor een koffie,
en door naar het Mauritshuis. Een bijzondere expositie, Frans Hals vertelt. Schilderijen van de meester die je niet
meteen in verband met hem brengt. Veel bijbelse taferelen, waarin dan "Jan Steen elementen" verwerkt zijn.
Twintig doeken van over de hele wereld bij elkaar, schitterend geëxposeerd en met summier commentaar een genot om te kijken.
Eén van de medewerkers was zichtbaar trots op "haar" Museum.

Op een of andere manier is het bij Gitek er in geslopen.
Als je jarig bent, trakteer je de mensen die er die dag zijn. Of er extra voor komen.
Vandaag was het de beurt aan Tiny die haar verjaardag vierde.
 

 
Bovenste rij, tableau de la troupe, ook bedoeld voor de niet aanwezigen, in Spanje bijvoorbeeld.
Onderste rij, nogal wat kruimelwerk van de Mascarpone taart, de laatste stukjes vinden gretig aftrek.
Er werd met volle teugen en happen genoten van het zelf gebakken spul.
Het recept van de Linzer Torte moet weer doorgestuurd worden.

Eerst maar eens ons neefje een dag te laat gratuleere met zijn verjaardag.
En vandaag is de beurt aan mijn andere betere helft.
 
Het is wachten op de gasten die we uitnodigden voor het partijtje.
Plaats voor meer dan duizend feestvierders. De opera in Roma, haar favoriete vakantieplaats.
Achter een koele moderne gevel gaat een barokke zaal schuil.

Gisteren was het de eerste lentedag, althans volgens de deskundigen die het weer bijhouden.
We hebben er meteen gebruik van gemaakt. Vanuit Noorbeek zijn we, wilden we, planden we, via de zwarte route
richting Voerstreek gelopen.
Na vier paaltjes zwart waren we de route al kwijt. Wel groen, rose, bruin, blauw, geen zwart.
Tiny heeft dan een veel beter oriëntatievermogen dan ik heb, we zijn er toch gekomen. De binnenplaats van de uitspanning
was nog maar matig bezet, we hadden zonder moeite een tafeltje gevonden.
Koffie, thee en een stuk vlaai, je kunt het slechter treffen!
Na deze verkwikking en rust verder en terug naar Noorbeek, maar het liep weer mis.
Een omweg van zo'n vier kilometer was nodig om op het vertrekpunt aan te komen.

  
Na de wandeling worden sokken en schoenen gewisseld, dat voelt weldadig aan. En dan rjden we richting Margraten.
Bij Chriske maken we weer een pauze, om iets te eten. Een vegetarische speltbol, royaal belegd en gegratineerd met Val Dieu kaas.
Om de dag af te ronden reden we door naar Welten. Bij de chocolaterie verkopen ze ook ijs.
Een rij tot buiten, alle banken bezet, maar de moeite van het aansluiten en wachten waard. En vandaar huiswaarts.

Een geslaagde dag!

De spinninginstructeur van de vrijdagavond had zich halfomhalf aangekondigd voor vanmiddag.
In de latere namiddag kwam hij aan, op zijn fiets.
Zelf zegt hij dat " Ik zo blij als een kind ben!"
Nu we de nieuwe aanwinst gezien hebben, kunnen we daar helemaal in mee voelen.
Het gevoel toen hier op mijn kamer het nieuwe getouw opgebouwd werd, bijna 30 jaar geleden!
 
Daar word je als piano wel even stil van. En Bob kijkt zijn ogen uit. Rekent hoeveel hasj zo'n karretje oplevert...
Het ziet er geweldig mooi uit. Een heel bijzondere kleur metallic rood, rosso metallica, op zijn Italiaans.
Ik hoop dat hij er heel lang heel erg van kan genieten.

" We hadden nog een vrije reisdag! ", die wilden we niet verloren laten gaan.
We kozen voor Eindhoven. Het vernieuwde station, het oude Philipsterrein, dat een nieuwe bestemming krijgt,
Strijp-S, we wilden het gewoon eens gaan zien.
Het was koud, regenachtig, niet echt uitnodigend. maar dan ontmoeten we in één van de gebouwen 
een Afrikaanse vrouw, die hier haar winkel heeft. 
MukaCariza. www.MukaCariza.com 
Zij maakt van kalfsleer grotere tassen, die versierd worden met geprinte stof.
Binnen een mum waren we in een geanimeerd gesprek.
Een heel bijzondere ontmoeting. Interesse van beide kanten over elkaars werk, zij ging zeker mijn website bekijken.

We ontdekten een heel nieuw gedeelte, een winkelgebied én het Philipsmuseum. Echt de moeite waard.
Natuurlijk veel nostalgie bij het zien van de vele producten die ooit gefabriceerd werden en die we in huis hadden.
Maar ook op het gebied van geneeskunde, vooruitstrevend. 
 
Resultaat van je onderwerpen aan een apparaat dat je ontleedde tot in de allerkleinste cel, daarbij het DNA "zichtbaar" maakte.
We hebben er een hele tijd doorgebracht.
In dit gebied ontdekten we ook Piere boeken. Van oudsher een BOEKENZAAK! Maar nu, niet te geloven!
Je zou er kwijlend blijven rondlopen, zonder een keuze te kunnen maken, zó veel.
We hebben niet eens alles gehad.
In de koffiecorner zaten Cecile en Annie, daar hebben we ons zelf uitgenodigd en koffie en latte gedronken. Blanche Dael!

Vanmiddag kwam het bericht van de huisarts over de bloed- en urine testen.
"Perfect, perfect, ideaal, helemaal in orde, niet te meten..." en zo ging hij maar door.
Alles wat onderzocht was, is helemaal in orde.
Maar ik moet wel veel naar buiten! Vitamine D opdoen.
En vis, vooral vette vis eten.

Ik had eigenlijk niets anders verwacht aan uitslagen, maar ben toch heel opgelucht.

Op een dag die gewoonlijk gebruikt wordt om een meer of minder geslaagde aprilgrap te lanceren....
Er is heel veel afgeknabbeld van het Roomse Paasfeest, zoals dat in mijn kinderjaren beleefd en gevierd werd.
Een overdaad aan kerkbezoek, de vastentijd beeindigd, je mocht weer snoepen.
En, natuurlijk, de fabel dat de klokken uit Rome terug gekomen zijn. 
Volgeladen met gekleurde eieren!

Een schamele opbrengst, ik heb dan ook niet echt lopen zoeken waar de haas de eitjes verstopt heeft.
Maar vanmorgen, bij het ontbijt, waren ze wel lekker. Ik heb met "köppe" of "tietsje" gewonnen.

We hopen dat iedereen een paar fijne dagen beleeft, al of niet gekoppeld aan de gedachte van de Verrijzenis van Christus.
Zo dadelijk zal de paus weer " Danke voor de bloeme." ,zeggen.

Vanmorgen heb ik weer eens meegedaan met de spinningles van tien uur.
Het was alweer een hele tijd geleden dat ik had meegefietst.
Niet echt een tegenvaller, maar ik moest er wel weer inkomen.
En nu, in de namiddag, merk ik dat het meer inspanning was dan dat ik de laatste weken verricht heb.
Maar wel het voldane gevoel dat ik er bij was.

Ook vanmorgen.
Op verzoek van de huisarts bloed en urine ingeleverd om een laatste controle uit te voeren.
Het zal volgende week zijn dat ik daar van hoor.

Vanmorgen, na de douche, liet eindelijk het laatste korstje op mijn knie los.
Het restant van de valpartij, vlak voor we naar Rome zouden vertrekken.
Morgen heb ik een laatste evaluerend gesprek met de huisarts en dan verklaar ik mezelf weer in orde.